“Όταν οι άνθρωποι γερνούν/ μικραίνουν πολύ, πάρα πολύ/ τόσο που να χωράνε στην καρδιά μας”
Τα “Φυτά εσωτερικού χώρου” (Αθήνα, Βακχικόν, 2022) είναι η, από καιρό αναμενόμενη, δεύτερη συλλογή ποιημάτων της Ευαγγελίας Τάτση. Έρχεται δύο χρόνια ύστερα από τις “ακακίες στη σαβάνα” (Αθήνα, Βακχικόν, 2020), που κέρδισαν τις εντυπώσεις και δημιούργησαν προσδοκίες για τη συνέχεια – σε μένα τουλάχιστον.
“Το ποίημα όμως/ πρέπει κάπου να σε πηγαίνει/ κάπου/ είναι όπου έχεις έστω φανταστεί”
Διαβάζοντας τα “Φυτά εσωτερικού χώρου” χαίρομαι για αρκετούς λόγους· επειδή η Ευ. Τάτση επανήλθε με μια σπουδαία συλλογή ποιημάτων δείχνοντας πως βρίσκεται σε δημιουργική ακμή· επειδή φαίνεται να την απασχολεί πληθώρα προβληματισμών, ανθρωπιστικών, κοινωνικών και φιλοσοφικών· και επειδή δεν παραλείπει να επεξεργάζεται και να βελτιώνει τα εκφραστικά της μέσα. Η έκφρασή της είναι λεπτή, αποδίδοντας περισσότερες νοηματικές αποχρώσεις.
“Για ποια αρχή μου μιλάς;/ Η μέση της ιστορίας/ είναι ο μόνος χώρος/ που έχουμε/ για να ζήσουμε”
Να μην παραλείψω να επαινέσω το καλαίσθητο εξώφυλλο που επιμελήθηκε η Γεωργία Συριοπούλου. Και βέβαια, πολλά μπράβο για την ποιότητα του χαρτιού – για κάποιους επουσιώδες, για μένα θεμελιώδες.
Γενικά, η εκδοτική επιστροφή της Ευ. Τάτση είναι παραπάνω από καλοδεχούμενη. Της εύχομαι τα “Φυτά…” να ταξιδέψουν πολύ μακριά, καθώς το αξίζουν.
