Το διάβασα μέσα στις διακοπές. Με συνάρπασε με της ανατροπές στην πλοκή. Με γοήτευσε η λογοτεχνική γλώσσα – κάτι που εκτιμώ πως σπανίζει στις μέρες μας. Κάθε λέξη ή λεκτικό σχήμα είναι πολύ προσεκτικά επιλεγμένα. Παράλληλα διατηρείται το σασπένς ως οφείλει να συμβαίνει σε κάθε αστυνομικό μυθιστόρημα. Επίσης, σημαντικό προτέρημα αποτελεί η απεικόνιση του να ξεμένεις παρά τη θέλησή σου στην Αθήνα τον Αύγουστο – ακριβώς σαν ναυαγός. Εξαιρετικό το εύρημα της αξιοποίησης της πολύκροτης υπόθεσης της δολοφονίας του λογοτέχνη Κώστα Ταχτσή – προφανώς η υπόθεση του βιβλίου είναι μυθοπλασία, αλλά η συγγραφέας χρησιμοποιεί αυτό το τέχνασμα με πολύ δημιουργικό τρόπο. Τέλος, αν και αποτελεί το τρίτο και τελευταίο μέρος μιας τριλογίας έργων, πάντα με ήρωα τον αστυνόμο Χάρη Κόκκινο, διαβάζεται αυτοτελώς εύκολα δίχως την εντύπωση πιθανών κενών.
Αν σας αρέσει η αστυνομική λογοτεχνία με κοινωνικές αναφορές και προσεγμένη, λογοτεχνικά, γραφή, συνιστώ να διαβάσετε το εν λόγω βιβλίο.
Αθήνα. Τατόι. Πάρος. Αστυπάλαια. Αύγουστος 2021.
«Ξέρω ποιος σκότωσε τον Ταχτσή», ψιθυρίζει ο παλαιοβιβλιοπώλης, ενώ ένας καθηγητής του Ποινικού Δικαίου, υποψήφιος για την Ακαδημία Αθηνών, βρίσκεται νεκρός στη μονοκατοικία του στο Ψυχικό, δίπλα σε γυναικεία ρούχα, σε έναν τόπο εγκλήματος που μοιάζει με θεατρικό σκηνικό. Ο αστυνόμος Χάρης Κόκκινος επιστρέφει εσπευσμένα από τις διακοπές του στην Πάρο σε μια φλεγόμενη πόλη, για να βρεθεί αντιμέτωπος με μια περίπλοκη υπόθεση, που ξεδιπλώνεται σαν μια μεγάλη παρτίδα σκάκι.
Θα χρειαστεί να φωτιστεί το παρελθόν, η μυστική ζωή θυτών και θυμάτων, αλλά και του ίδιου του αστυνόμου, προκειμένου να ξετυλιχτεί το κουβάρι αυτής της υπόθεσης, που τον φέρνει αντιμέτωπο με τον μικρόκοσμο του πανεπιστημίου, με κυκλώματα παράνομων υιοθεσιών, σχέσεις εξουσίας, πάθους και εκδίκησης, στόματα που παραμένουν ερμητικά κλειστά, όταν χρειάζεται να προστατεύσουν το δικό τους μυστικό, και σκιές που κυκλοφορούν στο υπόγειο δίκτυο των αγωγών της Αθήνας.
Οι ναυαγοί του Αυγούστου, το τρίτο μέρος της «Τριλογίας του βυθού», ισορροπεί στο λεπτό όριο όπου ένα πραγματικό και ανεξιχνίαστο έγκλημα, η δολοφονία του συγγραφέα Κώστα Ταχτσή, και ένα χαμένο χειρόγραφο τρυπώνουν στη μυθοπλασία, πυροδοτώντας μια ιστορία για όσους παλεύουν με τη φωτιά.
Η Ευτυχία Γιαννάκη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε πληροφορική, μουσική τεχνολογία, επικοινωνία και εργάστηκε στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Τα τελευταία χρόνια συντονίζει εργαστήρια δημιουργικής γραφής.
Έχει εκδώσει, με ψευδώνυμο, το μυθιστόρημα Χάρντκορ (Ωκεανίδα, 2000), που μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο.
Από τις εκδόσεις Ίκαρος κυκλοφορεί η σειρά αστυνομικών μυθιστορημάτων «Η Τριλογία της Αθήνας»: Στο πίσω κάθισμα (2016), Αλκυονίδες μέρες (2017), Πόλη στο φως (2018), τα δύο μέρη της «Τριλογίας του βυθού»: Η νόσος του μικρού θεού (2020), Στη φωλιά του ιππόκαμπου (2021) και η σειρά μυστηρίου για παιδιά Πιτσιμπουίνοι: Τα πρώτα μου μυστήρια.
