της Μαργαρίτας Πουρνάρα
Η τέχνη είναι εδώ για να μας λέει τα μελλούμενα αλλά δεν είναι καθόλου άσχημο όταν προσπαθεί να μας εξηγήσει και όσα τώρα βιώνουμε. Μπορεί, λοιπόν, ο όρος Μεθοριακότητα να μην είναι εύκολα κατανοητός στον μέσο άνθρωπο, όμως περιέργως μπορεί να περιγράψει καλύτερα από πολλούς άλλους την εποχή που διανύουμε. Μια περίοδος όπου ανατρέπονται και αμφισβητούνται οι παραδοσιακοί τρόποι ύπαρξης και ταυτότητας. Αυτήν τη λέξη, που εφηύρε το 1909 ο Γάλλος εθνογράφος Αρνόλ Βαν Ζενέπ, διάλεξε η επιμελήτρια Βίκυ Τσίρου ως τίτλο για την έκθεση, η οποία μόλις εγκαινιάστηκε στην γκαλερί Citronne στο Κολωνάκι την περασμένη Πέμπτη. Επιλέγοντας τέσσερις νέους και ταλαντούχους εικαστικούς κάνει πιο απτή την έννοια της μετάβασης, το πέρασμα από έναν κόσμο σε έναν άλλο, τη σύγχυση, τις αναθεωρήσεις που ζούμε είτε το θέλουμε είτε όχι. Το αφιέρωμα που εστιάζει στα ρευστά όρια της αρχιτεκτονικής δομής, του ρου της ιστορίας, της παράδοσης αλλά και των βιωμάτων μας ξεδιπλώνεται μέσα από τα έργα αυτών των καλλιτεχνών ως κοινή θεματική, ιδωμένη από διαφορετικές σκοπιές.
Η Μαρίνα Παπαδάκη κάνει ζωγραφική με πλακάτα χρώματα και υβριδικές ανθρωπόμορφες και ζωόμορφες παρουσίες. Το φαντασιακό μπερδεύεται με το πραγματικό, ενώ αντλεί την έμπνευσή της από ιστορικά και κοινωνικά συμβάντα.
Η Μάρω Φασουλή φτιάχνει επιτοίχια έργα και τοτεμικά γλυπτά, με μια λοξή ενδιαφέρουσα προσέγγιση στην τέχνη της υφαντικής και εν γένει της παράδοσης. Δουλεύει με καλάμια και νήματα, ξαναφέρνοντας στην επιφάνεια τη χειρωνακτική εργασία των γυναικών που κάποτε έπρεπε να πατάει πάνω σε κανόνες και μοτίβα ενώ η ίδια προτιμά την ελευθερία.
Η Ναταλία Παπαδοπούλου δημιούργησε για την έκθεση μια επιτόπια βιντεοεγκατάσταση. Μετέτρεψε τον διάδρομο του κολωνακιώτικου διαμερίσματος που στεγάζει τη Citronne σε μια σήραγγα με οπτικά και ακουστικά ερεθίσματα. Η μια εικόνα μπλέκεται με την άλλη, δίχως γραμμικές συνδέσεις, μόνο συνειρμικές. Στόχος της καλλιτέχνιδας είναι να δώσει χώρο στις ασυνείδητες σκέψεις και τις κρυφές πτυχές του ψυχισμού που έρχονται στην επιφάνεια από διάφορα ερεθίσματα.
Ο Γιώργος Γιατρομανωλάκης εκθέτει έργα από μια ενότητα που έχει κεντρική μορφή τη μεταμόρφωση της χρυσαλλίδας για να δείξει πώς γίνεται ένα βιωματικό πέρασμα από μια προγενέστερη φάση σε μια νέα αλλάζοντας τη δυναμική των πραγμάτων. Τον ενδιαφέρουν οι βιολογικοί κύκλοι, η περιοδικότητα των φυσικών φαινομένων.
Στα εγκαίνια, οι χώροι της Citronne γέμισαν κυρίως από τη νέα γενιά καλλιτεχνών και ιστορικών τέχνης που έδωσαν το παρών. Η γκαλερί που δραστηριοποιείται σε Αθήνα και Πόρο δείχνει δουλειά καλλιτεχνών με τεράστια διαδρομή όπως ο Γιώργης Λάππας ή ο Στήβεν Αντωνάκος, αλλά παρουσιάζει μια φορά τον χρόνο έκθεση από τους καινούργιους εκπροσώπους της εικαστικής σκηνής. Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι και τις 2 Μαρτίου.
