Με μουσική, χωρίς ωράριο, αλλά…

Είπα κι εγώ να βγω…Όλο μέσα, μέσα…έκαψαν τα μυαλά μ’με Φίφα και Νέτφλιξ

Ξαναβάλαν μουσ’κούλα, φρη ωράριο…βγήκα κι εγώ μια γύρα!

Τι να σ’πω παιδάκιμ’…ψόφια όλα μπιτ!

Βγήκα Σάββατο, λίγα πράγματα, “χθες Παρασκευή ήταν καλά, είχε κόσμο”. Μπορεί να’ταν έτσ’. Είχε και καλή μέρα, βγήκαν για ήλιο, καφεδάκι και μπιρίτσα. Καλά π’κάναν! Δηλαδή, το βράδυ που θά βγαινα, πόσους “αλέκους” να πετύχω; Δυο να μ’τύχουν, τό’χασα! Όλα καλά λοιπόν.

Βγήκα Ρολόι για μια γρήγορη πράσινη. Μπίρα ντε! Και μετά Αποθήκη για Γκίνες και βάλε και να’κούσουμε καμιά ροκιά. Πού ξερ’ς; Μπορεί να βαλει Μαίιντεν!

Αν έβαλε; Ναι, το Ράθτσαϊλντ, καλό; Καλό.

Έφ’κα, έχω να πάω κι αλλού. Θα ξανάρθω για καφέ.

Άντε γεια, μ’λάμε!

Ο Νυχτοκρώλης