Πριν λίγες μέρες αναδημοσίευσα από το μπλογκ Nomadic Universality, μια επιστολή που απέστειλε σε ηλικία δέκα τεσσάρων ετών η Μαριανίνα Κριεζή στον Γιώργο Σεφέρη. Τώρα αναδημοσιεύω, από το ίδιο μπλογκ την απάντηση του Σεφέρη στην μικρή Μαριανίνα.
“Πρόσφατα είχαμε δημοσιεύσει από αυτό εδώ το μπλογκ μία της 14χρονης τότε στιχουργού Μαριανίνας Κριεζή προς τον Γιώργο Σεφέρη που βρίσκεται στο αρχείο του ποιητή στην Γεννάδειο βιβλιοθήκη. Χάρη στην πολύτιμη βοήθεια του Γιώργου Αλλαμανή, είμαστε σήμερα σε θέση να δημοσιεύσουμε και την απάντηση του ποιητή.
28 Ιανουαρίου 1962
Αγαπητή Μαριανίνα,
Ευχαριστώ για το καλό γράμμα σας και τα «Σχήματα». Γνώρισα πολλούς Κριεζήδες – ξέρω τον πατέρα σας; Ελειψα πολύ από την πατρίδα τα τελευταία χρόνια, προσπαθώ να σας τοποθετήσω.
Χθες, σαββατόβραδο, το βιβλίο σας μου κράτησε συντροφιά. Σήμερα το πρωί θυμάμαι «Τ’ αγόρι από την Κίνα», την «Μπαλάντα» και τον «Βεδουίνο με τις αλαβάστρινες καμήλες». Είδατε ποτέ σας την έρημο; Είναι γεμάτη αντικατοπτρισμούς και οράματα.
Μ’ αρέσει ο τρόπος που έχετε να βλέπετε τον φυσικό κόσμο. Οι άνθρωποι είναι πιο δύσκολοι. Και σκέπτομαι το χρυσόψαρό σας, τον Εδουάρδο. Πρέπει να σας δίνει καλές συμβουλές. Αμα αυτός πάρει τη σύνταξή του και θέλετε ακόμα να γράψετε, θα σας χρειαστεί περισσότερος κόπος.
Όμως συλλογίζομαι πως στην ηλικία σας, ασφαλώς δεν ήξερα να γράφω τόσο καλά όπως εσείς. Αυτό μου έδωσε χαρά. Πρέπει να σημαίνει πως ο τόπος προκόβει.
Εχω ταξιδέψει στην Υδρα. Είναι έξοχο νησί. Όμως το περασμένο καλοκαίρι φοβήθηκα την πολυκοσμία της. Πήγα στην Αμοργό. Εκεί δεν έχει πάει ακόμα ο τουρισμός. Μόνο μουλαρόδρομοι. Τη μούλα μας, την έλεγαν Σεβαστή.
Με πολλά χαιρετίσματα,
Γιώργος Σεφέρης”
