Δέκα συν τέσσερα αποφθέγματα του Πολ Βαλερί

Paul Valery, 1871-1945
Γάλλος ποιητής
Ασχολήθηκε αρχικά με τη ζωγραφική και αργότερα αφοσιώθηκε με πάθος στην ποίηση. Με τις συλλογές του La Jeune Parque (1919) και Charmes καθιερώθηκε σαν ένας από τους μεγαλύτερους Γάλλους ποιητές και απέκτησε το status Εθνικού ποιητή.
Τα ενδιαφέροντά του ήταν τόσο πλατιά, ώστε μπορεί χαρακτηρισθεί πολυμαθής. Εκτός από το ποιητικό του έργο και τους διαλόγους του, συνέγραψε πολλά δοκίμια, ενώ είναι γνωστός και για τους αφορισμούς του πάνω σε θέματα Τέχνης, Ιστορίας, Γραμμάτων, Μουσικής και επικαιρότητας.

Πόλεμος είναι όταν αλληλοσκοτώνονται άνθρωποι που δεν γνωρίζονται μεταξύ τους, επειδή κάποιοι άλλοι, που γνωρίζονται καλά μεταξύ τους, δεν κατάφεραν να συνεννοηθούν.

Ο καλύτερος τρόπος για να κάνεις τα όνειρά σου να βγουν αληθινά, είναι να ξυπνήσεις.

Πάντα να ξαναρχίζεις.

Ο φασισμός αρχίζει με τη σκέψη ότι όλοι οι άλλοι είναι ανόητοι.

Η ευγένεια είναι οργανωμένη αδιαφορία.

Οι μεγάλοι άνδρες εμπιστεύονται μόνο την κρίση τους, το ίδιο όμως κάνουν και οι ηλίθιοι.

Ευρωπαίος είναι αυτός που έχει υποστεί φιλοσοφικά την επίδραση της αρχαιοελληνικής ορθολογιστικής σκέψης, που έχει ζήσει με την ιουδαιοχριστιανική θρησκευτικότητα και έχει υποστεί την επίδραση της ρωμαϊκής διοίκησης και των ρωμαϊκών θεσμών.

Τα βιβλία έχουν τους ίδιους εχθρούς με τον άνθρωπο: τη φωτιά, την υγρασία, την ανοησία, τον χρόνο και το ίδιο τους το περιεχόμενο.

Αγάπη είναι να είστε ανόητοι μαζί.

Οι αισιόδοξοι γράφουν άσχημα.

Η πολιτική είναι η τέχνη να εμποδίζεις τους ανθρώπους να ανακατεύονται σε όσα τους αφορούν.

Το «εγώ» είναι μισητό. Αλλά, εννοείται, το «εγώ» των άλλων.

Ο σύγχρονος άνθρωπος είναι σκλάβος της εξέλιξης. Δεν υπάρχει πρόοδος που δεν καταλήγει να τον υποδουλώσει εντελώς.

Ένα ποίημα δεν τελειώνει ποτέ, μόνο εγκαταλείπεται.