Αλμπέρ Καμί (1913 – 1960). Γάλλος φιλόσοφος και συγγραφέας που γεννήθηκε στην Αλγερία. Ιδρυτής του Théâtre du Travail (1935), όπου δούλεψε ως σκηνοθέτης, διασκευαστής και ηθοποιός. Χρωστά τη φήμη του στα μυθιστορήματά του “Ο Ξένος” και “Η Πανούκλα”, στα θεατρικά του έργα “Καλιγούλας” και “Οι Δίκαιοι” και στα φιλοσοφικά του δοκίμια: “Ο Μύθος του Σίσυφου” και “Ο Επαναστατημένος Άνθρωπος”.
Συχνά κατατάσσεται στους υπαρξιστές, κάτι που ο ίδιος απέρριπτε.
Πέθανε σε αυτοκινητικό δυστύχημα.
Μη βαδίζεις μπροστά μου γιατί μπορεί να μη σε ακολουθήσω. Μη βαδίζεις πίσω μου γιατί μπορεί να μη σε οδηγήσω. Βάδιζε πλάι μου και γίνε ο σύντροφός μου.
Για να είμαστε ευτυχισμένοι, πρέπει να μη μας απασχολούν πολύ οι άλλοι.
Να αυτοκτονήσω ή να κάνω καφέ;
Ζωή είναι το άθροισμα των επιλογών μας.
Μπορείς να κρίνεις τον χαρακτήρα ενός άντρα παρατηρώντας την όψη της γυναίκας του.
Σε τελευταία ανάλυση, χρειάζεται περισσότερο κουράγιο για να ζήσεις παρά για να αυτοκτονήσεις.
Γοητεία είναι ένας τρόπος να παίρνεις την απάντηση «ναι», χωρίς να έχεις κάνει κάποια ξεκάθαρη ερώτηση.
Αγαπώ υπερβολικά τη χώρα μου για να είμαι εθνικιστής.
Η παγίδα του μίσους είναι ότι σε δένει με τον χειρότερο εχθρό σου.
Δεν μου αρέσουν τα μυστικά των άλλων. Με ενδιαφέρουν όμως οι εξομολογήσεις τους.
Είναι ευχαριστημένοι από τη ζωή μόνο αυτοί που δεν την έχουν ζήσει.
Ο σκλάβος ξεκινά ζητώντας δικαιοσύνη και καταλήγει να περιμένει να φορέσει ένα στέμμα.
