Ο Ευγένιος Ιονέσκο (Eugen Ionescu, 26 Νοεμβρίου 1909 – 28 Μαρτίου 1994) ήταν Ρουμάνος θεατρικός συγγραφέας, από τους επιφανέστερους εκπροσώπους του Θεάτρου του παραλόγου.
Αν κι έγραψε στη γαλλική γλώσσα, θεωρείται από τους πιο αξιόλογους ανθρώπους της διανόησης της Ρουμανίας. Στα έργα του, ο Ιονέσκο διακωμωδεί τις πιο κοινότοπες καταστάσεις, ενώ απεικονίζει τη μοναξιά του ανθρώπου και την ασημαντότητα της ύπαρξής του. Στα δοκίμια του εναντιώθηκε σε κάθε ολοκληρωτισμό και πολέμησε όσο κανένας άλλος διανοούμενος της Δύσης τον κομμουνισμό, κινούμενος τόσο από τις εμπειρίες που απέκτησε στην πατρίδα του Ρουμανία και στον στρατό της που υπηρέτησε, όσο και από τα σταλινικά συστήματα, όπου ερχόταν σε συχνή επαφή με αντιφρονούντες.
Το να σκέφτεσαι αντίθετα από την εποχή σου είναι ηρωισμός. Αλλά το να το λες είναι τρέλα.
Οι ιδεολογίες μας χωρίζουν. Τα όνειρα και οι αγωνίες μάς ενώνουν.
Λογική είναι η τρέλα των δυνατών.
Δεν είναι η απάντηση που μας διαφωτίζει, αλλά η ερώτηση.
Ένα έργο τέχνης είναι, πάνω από όλα, μια περιπέτεια του μυαλού.
Οι άνθρωποι πάντα προσπαθούν να βρουν κίνητρα πίσω από κάθε καλή πράξη. Μας τρομάζει η αγνή καλοσύνη όσο και η αγνή κακία.
Το κωμικό, επειδή έχει την αίσθηση του παράδοξου, μου φαίνεται πως δείχνει περισσότερη απελπισία από το τραγικό.
Όλα τα θεατρικά έργα που έχουν γραφτεί ποτέ, από την Αρχαία Ελλάδα μέχρι σήμερα, στην πραγματικότητα δεν είναι παρά θρίλερ.
Ο Θεός είναι νεκρός. Ο Μαρξ είναι νεκρός. Και εγώ τελευταία δεν αισθάνομαι τόσο καλά.
Μόνο το εφήμερο διαρκεί.
