Έλα ρε λιοντάρ’ καλά είσι; Χάθ’καμαν! Ξέρω, ξαφανίστ’κα..ό,τ’ και να πεις, δίκιο θά’χ’ς καμάριμ’, αλλά δε φταίω αδελφούλι, να, έπεσε δουλειά, χάλασα πολλά το καλοκαίρ’ και έπρεπε να στρωθώ!
Που λες, άκ’σες τι έγ’νε στο δημοτικό συμβούλιο; Πού να στα λέω…τσακώνονταν αν θα φύγει το εμπορικό λιμάνι και θα να’ναι μόνο τουριστικό, για την μαρίνα. Να σ’πω τη γνώμη μου;
Ρε φίλε άμα κλείσ’ το λιμάνι για το εμπόριο, οι λιμενεργάτες τι θα γίνουν; Τα αφεντικά, θα παν’ τις δουλειές τους αλλού, δεν έχ’ν αν’αγκ’ οι εργάτες, οι υπάλληλοι με τ’ς οικογένειές τους τι θα κάνουν; Θα γίνουν κλέφτες ή θα μεταναστεύσουν; Δεν ειν’ ωραία πράματ’ αυτά φιλαράκ’, αν θες τη γνώμη μ’. Νταξ’ δηλαδή απ’ τα τουριστικά πλοία ποιο το όφελος; Μέσα κάθονται, μέσα τρώνε μέσα πίνουν, δεν αφήνουν χρήμα στην πόλη, ρώτα τους μαγαζάτορες αν δούλεψαν πραγματικά για σεζόν. Στη μαρίνα έχ’ καφέ, εστιατόριο κλπ.
Εγώ έτσ’ το βλέπω. Θα μ’πεις είμαι αγράμματος ντελιβεράς. Πάσο.
Αλλά σε ρωτάω, έχω άδικο; Δε με π’ράζουν οι τουρίστες καλώς έρχονται, καλώς να ξανάρθουν, όλα κομπλέ! Αλλά, σκέψου λιγάκ’, τι επαγγέλματα ευδοκιμούν στην Πρεβεζούλα; Δημόσιοι υπάλληλοι, ντελιβεράδες, γυμναστήρια, κομμώτριες νυχούδες και εστίαση. Δηλαδή, θες να υπάρχ’ ζωή μόνοι για τ’ς διακοπές των άλλων; Το χειμώνα τι θα κάνουμε; Σε χειμερία νάρκη θα πέσουμε;
Αυτά είχα να σ’πω κι άλλο δε λέω γιατί έχω να πάω παραγγελία. Τη γκάνω, θα πιούμε καφεδάκ’ άλλ’ φορά!
Μ’λάμε γεια!
Ο Νυχτοκρώλης
