Δέκα συν τρία αποφθέγματα του Φ. Ντοστογιέφσκι

Φιόντορ Μιχάιλοβιτς Ντοστογιέφσκι
(30 Οκτωβρίου 1821, Μόσχα – 9 Φεβρουαρίου 1881, Αγία Πετρούπολη)
Ρώσος μυθιστοριογράφος, φιλόσοφος, διηγηματογράφος, δοκιμιογράφος και δημοσιογράφος. Στα λογοτεχνικά έργα του διερευνά την ανθρώπινη ψυχολογία κατά την ταραγμένη πολιτικά, κοινωνικά και πνευματικά ατμόσφαιρα της Ρωσίας του 19ου αιώνα και καταπιάνεται με διάφορα πνευματικά και θρησκευτικά θέματα. Στα πιο αναγνωρισμένα μυθιστορήματα του περιλαμβάνονται τα Έγκλημα και Τιμωρία (1866), Ο Ηλίθιος (1869), Οι Δαιμονισμένοι (1872) και Αδερφοί Καραμαζώφ (1880). Το συνολικό έργο του περιλαμβάνει 12 μυθιστορήματα 4 νουβέλες, 16 διηγήματα και διάφορά άλλα γραπτά. Πολλοί κριτικοί λογοτεχνίας τον θεωρούν ως έναν από τους μεγαλύτερους μυθιστοριογράφους της παγκόσμιας λογοτεχνίας και πολλά από τα έργα του θεωρούνται αριστουργήματα που άσκησαν μεγάλη επίδραση. Η νουβέλα του Σημειώσεις από το Υπόγειο (1864) θεωρείται ως ένα από τα πρώτα έργα της υπαρξιστικής λογοτεχνίας.

Ο πολιτισμός μιας χώρας φαίνεται από το επίπεδο διαβίωσης των φυλακισμένων της.

Είναι καλύτερο να είσαι δυστυχισμένος και να γνωρίζεις το χειρότερο παρά να είσαι ευτυχισμένος στον παράδεισο των ηλιθίων.

Αν ο άνθρωπος είναι αυτός που επινόησε τον διάβολο, τότε τον φαντάστηκε κατ’ εικόνα και ομοίωσή του.

Εκατό υποψίες δεν κάνουν μία απόδειξη.

Πολλές δυστυχίες έχουν έρθει στον κόσμο από παρεξηγήσεις και από πράγματα που δεν ειπώθηκαν.

Μερικά πράγματα δεν μπορεί κανείς να τα κρίνει, αν δεν τα έχει δοκιμάσει μόνος του.

Ένας άνθρωπος με αυτογνωσία μπορεί να σέβεται, έστω και ελάχιστα, τον εαυτό του;

Ο πόνος και τα βάσανα είναι πάντα αναπόφευκτα για ένα μεγάλο μυαλό και μια μεγάλη καρδιά.

Ο άνθρωπος θέλει μόνο να απαριθμεί τα βάσανά του, δεν μετράει την ευτυχία του.

Όμως το να έχεις ερωτευθεί δεν σημαίνει ότι έχεις αγαπήσει. Μπορεί είσαι ερωτευμένος με κάποιον και παρ’ όλα αυτά να τον μισείς.

Ένα άγριο ζώο ποτέ δεν μπορεί να είναι τόσο αιμοβόρο όσο ένα ανθρώπινο ον, τόσο δημιουργικά, τόσο υπέροχα αιμοβόρο.

Τίποτα δεν είναι πιο ανυπόφορο για έναν άνθρωπο ή για μια ανθρώπινη κοινωνία από την ελευθερία.

Ω, πόσο ανυπόφορος είναι ένας ευτυχισμένος άνθρωπος μερικές φορές!