Ζούμε σε σκληρούς καιρούς. Ή, τουλάχιστον, εγώ έχω αυτή την αίσθηση.
Αφού κατακάηκε η μισή Ελλάδα, ο Θεσσαλικός Κάμπος πλημμύρισε με ζωές – αλίμονο – να χάνονται και περιουσίες να καταστρέφονται, μαζί με αστικές υποδομές. Στον Βόλο, λόγου χάρη, τα σπίτια είναι δίχως ρεύμα και νερό. Το γράφω, εντούτοις, δυσκολεύομαι να το συνειδητοποιήσω.
Τα νερά μένουν στάσιμα μέρες τώρα, και αυτό μόνο καλό δεν είναι για τη δημόσια υγιεινή. Ακόμη, κάπου διάβασα ότι μετά τις καταστροφές θα χρειαστεί να περάσουν πέντε χρόνια προκειμένου να γίνει ξανά γόνιμος ο Κάμπος. Προφανώς θα ακριβύνουν τα ήδη ακριβά είδη διατροφής, όπως ψωμί, αλεύρι κλπ.
Χαιρετίζουμε από καρδιάς την πρωτοβουλία του Δήμου Πρέβεζας να συγκεντρώσει τρόφιμα και άλλα είδη ανάγκης, προς ανακούφιση των πλημμυροπαθών. Επίσης, συγκινούμαστε μαθαίνοντας για παρόμοιες πρωτοβουλίες σε άλλες περιοχές και μάλιστα από ιδιώτες. Για παράδειγμα, μαθαίνουμε για μουσικά συγκροτήματα – γνωστά και μη – που οργανώνουν συναυλίες και καλούν τον κόσμο, αντί για αντίτιμο, να συνεισφέρει με τρόφιμα μακράς διάρκειας, εμφιαλωμένο νερό κλπ.
Δυστυχώς, εκτός από την αλληλεγγύη, υπάρχει και η ξεδιαντροπιά της μαύρης αγοράς, όπως πληροφορούμαστε από τα δελτία ειδήσεων. Δεν επιθυμούμε να σταθούμε περισσότερο στο συγκεκριμένο ζήτημα, αν και πρόκειται για κάτι που θα πρέπει να μας βάζει σε σκέψεις.
Σήμερα, Δευτέρα 11 Σεπτέμβρη – μεταξύ άλλων θλιβερή επέτειος της τραγωδίας των Δίδυμων Πύργων στη Νέα Υόρκη – ανοίγουν τα σχολεία. Ευχόμαστε στα πιτσιρίκια, ιδίως στα πρωτάκια, καλή σχολική χρονιά, υγεία και καλή πρόοδο. Τέλος, ευχόμαστε στα χελιδόνια να έχουν καλό και ασφαλές ταξίδια προς τον Νότο, και καλή αντάμωση την Άνοιξη.
Ο Τοποτηρητής
