«Μέτρα για τη διαφύλαξη και την ανάδειξη της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, την προστασία και ενίσχυση του ελληνόφωνου τραγουδιού και της ορχηστρικής μουσικής απόδοσης του ελληνόφωνου τραγουδιού». Έτσι ονομάζεται το σχέδιο νόμου που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση από το υπουργείο Πολιτισμού. Με αυτό το νομοσχέδιο ραδιοφωνικοί σταθμοί, ξενοδοχεία, εμπορικά κέντρα, λιμάνια, οπτικοακουστικές παραγωγές και καζίνο θα υποχρεούνται να “παίζουν” ως επί το πλείστον τραγούδια με ελληνικό στίχο ή ορχηστρικές αποδόσεις τραγουδιών που στην αρχική μορφή τους έχουν ελληνικά λόγια. Με αυτόν τον τρόπο το ΥΠΠΟ εκτιμά ότι θα ενισχυθεί το ελληνικό τραγούδι.
Ένας φίλος γκρίνιαξε ότι θα ακούμε όλη μέρα Γιάννη Χαρούλη. Του απάντησα ότι ο Χαρούλης θα ήταν το καλό σενάριο. Το πιθανότερο σενάριο θα είναι να ακούμε παντού Αργυρό, Οικονομόπουλο και άλλα όμοια.
Αναρωτιέμαι, το Τρίτο Πρόγραμμα που ειδικεύεται στην κλασική μουσική, τι θα πρέπει να κάνει; Μόνο Σκαλκώτα; Αυτά είναι γελοία πράγματα. Πρόκειται για κάτι που μόνο σε ισλαμικές χώρες συναντάται. Ναι, το ελληνικό τραγούδι έχει να επιδείξει σπουδαίο έντεχνο ρεπερτόριο (Αττίκ, Σουγιούλ, Μάνος, Μίκης και όλοι οι επίγονοι). Εμείς, όμως, που ακούμε τα είδη του ροκ, τι να κάνουμε; Σιδηρόπουλο, Πουλικάκο, Τρύπες, Σπαθιά και Κρίνα και φτού κι απ’ την αρχή. Δεν είμαστε με τα καλά μας. Ή θα πρέπει να βολευτούμε με το τοπ τεν του Red FM; Να μας κοπεί το χέρι.
Αγαπώ την ελληνική γλώσσα. Θλίβομαι και οργίζομαι που τα πιτσιρίκια μιλούν καλύτερα αγγλικά από ό,τι ελληνικά, είναι πραγματικά κατάντια οικτρή. Όμως, ο πολιτισμός μιας χώρας δεν διασώζεται με ποσοστώσεις, απαγορεύσεις και πρόστιμα. Λόγω χούντας τρομάξαμε να εκτιμήσουμε τα δημοτικά τραγούδια. Μόνο με ενίσχυση ουσιαστική της παιδείας μπορεί να γίνει κάτι. Αλλά τη λέω, σε λίγες μέρες το Σύνταγμα θα γίνει ακόμη μια φορά κουρελόχαρτο με τα “μη κρατικά πανεπιστήμια”. Που’σαι Όργουελ να τους καμαρώσεις…
Ο Τοποτηρητής
