“Τα τερατουργήματα και τα θαύματα της επιστήμης και της τεχνολογίας μας παραλύουν. παλεύουμε να κρατηθούμε στην επιφάνεια παρά τα βίαια κύματα που σπρώχνει ασταμάτητα κατά πάνω μας η κοινωνική οργή. οι πολιτικά και οικονομικά ισχυροί απαιτούν την υποταγή μας. οι εταιρείες που είχαν υποσχεθεί “να μην κάνουν ποτέ κακό” μας κατασκοπεύουν και μας παρακολουθούν μ’ ένα σμήνος αλγορίθμων. Κι εμείς τρέμουμε, όπως θα τρέμαμε αν βλέπαμε το κεφάλι ενός μυθολογικού πλάσματος να αναδύεται από τα νερά και να καταργεί τις κατηγορίες της σκέψης μας, και λαχταρούμε την ασφάλεια του παρελθόντος…”
Ο Χιλιανός συγγραφέας Μπενχαμίν Λαμπατούτ είναι ένας διανοούμενος που έχει τη δυνατότητα να εκφράζεται με σαφήνεια και γλαφυρότητα, διαθέτοντας διεισδυτική ματιά, δίχως το εμπόδιο του στεγνού και, σε στιγμές, δυσνόητου ακαδημαϊκού λόγου. Το δοκίμιο που παρουσιάζεται σε αυτό το κομψότατο τομίδιο από τις καλές εκδόσεις Δώμα, περιλαμβάνει μια σειρά προβληματισμών που ξεκινούν από τον Χ.Φ.Λάβκραφτ, τον Φίλιπ Κ.Ντικ, τον μαθηματικό Νταβίντ Χίλμπερτ και τη θεωρεία του χάους, και που έχουν να κάνουν με την υποχώρηση του ορθού λόγου και την άνοδο του ανορθολογισμού στη σύγχρονη πραγματικότητα. Σε κάθε περίπτωση είναι ένα κείμενο που αξίζει να διαβαστεί από τον καθένα και την καθεμία που επιθυμούν να έχουν μια εικόνα προς τα πού πάνε τα πράγματα. Προσωπικά, ανυπομονώ να διαβάσω το προηγούμενο βιβλίο του Λαμπατούτ με τίτλο “Όταν παύουμε να καταλαβαίνουμε τον κόσμο” (Δώμα, 2022).
Ο Τοποτηρητής
