Ο Αλφρέ ντε Βινύ (Alfred Victor, comte de Vigny, Λος (Loches), 1797 – Παρίσι, 1863) ήταν Γάλλος ρομαντικός ποιητής, μυθιστοριογράφος και θεατρικός συγγραφέας, μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας. Η ποίησή του χαρακτηρίζεται από υψηλόφρονα στωικισμό, πλούσιο σε συμβολισμούς και προαναγγέλλει την γραφή των Μπωντλαίρ, Βερλαίν και Μαλλαρμέ.
Δύο από τα ωραιότερα ποιήματα του ντε Βινύ, La mort du loup (Ο θάνατος του λύκου) και Le Mont des Oliviers (Το όρος των Ελαιών) μετέφρασαν ο Άρης Δικταίος και ο Μαρίνος Σιγούρος αντίστοιχα. Ο πρώτος στην “Ανθολογία Παγκοσμίου Ποιήσεως” και ο δεύτερος στην “Παγκόσμιο Ποιητική Ανθολογία” (τ. Β΄)
Να νικιέσαι καμιά φορά, αλλά να μην υποκύπτεις ποτέ.
Η συνείδηση δεν μπορεί να έχει άδικο.
Μόνο η σιωπή είναι μεγαλειώδης. Όλα τα άλλα είναι αδυναμία.
Να αγαπάτε αυτό που ποτέ δεν θα ξαναδείτε δεύτερη φορά.
Καταδικασμένοι να πεθάνουμε, καταδικασμένοι να ζήσουμε, ιδού δυο βεβαιότητες.
Το αόρατο είναι πραγματικό. Οι ψυχές έχουν τον δικό τους κόσμο.
Είναι πάντα απλή η ιστορία μιας παθιασμένης καρδιάς.
Η τιμή είναι η ποίηση του καθήκοντος.
Οι ηθοποιοί είναι πολύ τυχεροί. Απολαμβάνουν δόξα και φήμη χωρίς καμμία υπευθυνότητα.
Η ύπαρξη του Στρατιώτη (μαζί με τη θανατική ποινή) είναι το πιο θλιβερό κατάλοιπο της εποχής των Βαρβάρων.
Η ιστορία είναι ένα μυθιστόρημα συγγραφέας του οποίου είναι οι λαοί.
Ο Τύπος είναι ένα στόμα που είναι αναγκασμένο να μιλάει συνεχώς. Εξ αιτίας αυτού λέει χίλιες φορές κάτι για το οποίο δεν έχει τίποτα να πει.
Η ποίηση είναι μια αρρώστια του μυαλού.
