Ο Αντόν Πάβλοβιτς Τσέχοφ (29 Ιανουαρίου 1860 – 15 Ιουλίου 1904) ήταν Ρώσος θεατρικός συγγραφέας και ένας από τους μεγαλύτερους διηγηματογράφους της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Σπούδασε και εργάστηκε ως γιατρός.
Γεννήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 1860 (17 Ιανουαρίου με το παλαιό ημερολόγιο) στην κωμόπολη Ταγκανρόγκ, στη νότια Ρωσία. Πέθανε στις 15 Ιουλίου 1904 (2 Ιουλίου με το παλαιό ημερολόγιο) στη γερμανική πόλη Μπάντενβάιλερ και τάφηκε στη Μόσχα στις 22 Ιουλίου 1904. Θεωρείται από τις πιο σημαντικές μορφές της παγκόσμιας δραματουργίας και άσκησε μεγάλη επίδραση στη θεατρική λογοτεχνία του 20ού αιώνα. Στα έργα του αποτυπώνεται η διαρκής φθορά της καθημερινής ζωής. Οι ήρωές του είναι άνθρωποι της ανώτερης κυρίως τάξης, που «ξοδεύουν» τη ζωή τους μέσα στην πνιγηρή ατμόσφαιρα της ρώσικης επαρχίας.
“Ένα άτομο που δεν επιθυμεί τίποτα, δεν ελπίζει τίποτα και δεν φοβάται τίποτα, δεν μπορεί ποτέ να γίνει καλλιτέχνης.”
“Ο ρόλος του καλλιτέχνη είναι να θέτει ερωτήσεις, όχι να τις απαντάει.”
“Στη Μόσχα, κάθεσαι σε μια τεράστια αίθουσα εστιατορίου χωρίς να ξέρεις κανέναν και χωρίς να σε ξέρει κανείς και, όμως, δεν αισθάνεσαι ξένος. Εδώ στην επαρχία, τους ξέρεις όλους και σε ξέρουν όλοι, κι όμως είσαι ένας ξένος… Ξένος και μόνος.”
“Οι πιο ανυπόφοροι άνθρωποι είναι οι διασημότητες της επαρχίας.”
“Πάει πολύ καιρός που δεν ήπια σαμπάνια.”
(τα τελευταία του λόγια…)
“Όταν με ρωτούν πώς γνωρίζω τόσα πολλά για τους ανθρώπους, παίρνουν μια απλή απάντηση: Όλα όσα ξέρω για τους ανθρώπους, τα έχω μάθει από τον εαυτό μου.”
“Όλοι έχουν τον ίδιο Θεό. Μόνο οι άνθρωποι διαφέρουν.”
“Αν άκουγα τους κριτικούς, θα είχα πεθάνει μεθυσμένος σε κανένα χαντάκι.”
“Εκείνη η ψευδαίσθηση που μας συναρπάζει, είναι προτιμότερη από δέκα χιλιάδες αλήθειες.”
“Ίσως τα αισθήματα που βιώνουμε όταν είμαστε ερωτευμένοι να είναι μια φυσιολογική κατάσταση. Ο έρωτας δείχνει σε έναν άνθρωπο πώς θα έπρεπε να είναι πραγματικά.”
“Αν φοβάσαι τη μοναξιά, μην παντρεύεσαι…”
“Οι γυναίκες χωρίς αντρική παρέα χάνουν τη λάμψη τους, ενώ οι άντρες χωρίς γυναικεία συντροφιά χάνουν το πνεύμα τους.”
“Πρέπει να εμπιστεύεσαι και να πιστεύεις τους ανθρώπους, αλλιώς η ζωή γίνεται ανυπόφορη.”
“Στον άνθρωπο όλα πρέπει να είναι ωραία: και το πρόσωπο, και το ντύσιμο, και η ψυχή, και οι σκέψεις.”
