Παίρνοντας αφορμή από το “Εξωφρενικά Σημαντικό Podcast” του Μάκη Παπασημακόπουλου, “μπήκα” στην ιστοσελίδα του Afghanistan Analysts Network (www.afghanistan-analysts.org). Εκεί βρήκα δύο θέματα από ρεπορτάζ που πραγματοποίησαν δύο συντάκτες. Ο ένας μίλησε με πέντε μαχητές Ταλιμπάν που τώρα έχουν διοριστεί στην δημόσια διοίκηση, ενώ η δεύτερη μίλησε με δύο γυναίκες που εξαιτίας της πρόσφατης απαγόρευσης, δεν έχουν δικαίωμα να εργάζονται (Τον Δεκέμβρη το καθεστώς των Ταλιμπάν απαγόρευσε στις γυναίκες να εργάζονται και να εισάγονται στο Πανεπιστήμιο).
Μοιάζει απόκοσμο το πώς οι μεν και οι δε ζουν σε τόσο διαφορετικούς κόσμους, ενώ κατοικούν στην ίδια χώρα. Οι Ταλιμπάν νοσταλγούν την “ξεγνοιασιά” (!!!) της εποχής του τζιχάντ (ιερός πόλεμος), παραπονιούνται ότι βαριούνται με την ρουτίνα του γραφείου, παραδέχονται ότι είναι εθισμένοι στο διαδίκτυο και ιδίως στο Twitter, ενώ δείχνουν να χαίρονται τα καλά της μεγαλούπολης, στην Καμπούλ.
Στον αντίποδα οι γυναίκες φαίνονται να θρηνούν για τις ελευθερίες που πλέον στερούνται, και αγωνιούν μην ξέροντας πώς θα τα καταφέρουν οι ίδιες και οι οικογένειές τους μιας και, δεδομένης της οικονομικής κατάρρευσης του Αφγανιστάν αφότου οι Ταλιμπάν πήραν την εξουσία, δεν βρίσκονται δουλειές για τους συζύγους τους. Βλέπετε, αυτές οι γυναίκες είχαν προσληφθεί από αφγανικές και αλλοδαπές ΜΚΟ ως υπάλληλοι (γραφείου, καθαρίστριες κλπ).
Αν και σε έναν δυτικό παρατηρητή είναι προφανής η ανόητη εμμονή στην σαρία (ιερός νόμος), ειδικά τη στιγμή που μόνο προβλήματα δημιουργεί στον κοινωνικό ιστό, αλλά και στην τοπική οικονομία, παρόλο που αξιωματούχοι από τον ΟΗΕ έχουν καταφτάσει στην Καμπούλ για το ζήτημα τούτο (φυσικά και για άλλα), η ανθρώπινη ανοησία φαίνεται ακατάβλητη.
Γενικά μιλώντας, όχι μόνο σε συγκεκριμένες περιοχές του πλανήτη, αλλά παγκοσμίως, προσωπικά μιλώντας, βλέπω μια σκοταδιστική αναδίπλωση σε ό,τι αφορά στα ανθρώπινα δικαιώματα που συμβαίνει εδώ και χρόνια. Τέτοιο παράδειγμα στην Ευρώπη είναι η απαγόρευση των αμβλώσεων στην Πολωνία. Αντίστοιχα, θυμόμαστε την τερατώδη απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ που ουσιαστικά επιτρέπει στις επί μέρους Πολιτείες να απαγορεύσουν με νόμο την διακοπή μιας ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης. Ακόμα και στα δικά μας, παρατηρούνται προσπάθειες συντηρητικών κύκλων να προπαγανδίσουν κατά του αυτονόητου δικαιώματος μιας γυναίκας στην άμβλωση.
Καλό είναι, βέβαια, να μην είμαστε απαισιόδοξοι. Ωστόσο, έχει σημασία, να έχουμε επίγνωση της πραγματικότητας και σε εγρήγορση τα ανθρωπιστικά και προοδευτικά αντανακλαστικά μας. Κακά τα ψέματα, η κατοχύρωση και διατήρηση ακόμη και βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων, είναι ένας διαρκής αγώνας. Το κυριότερο, αφορά εξίσου τόσο τις γυναίκες όσο και τους άνδρες.
Κώστας Μαζιώτης
