Στην Ιρλανδία λένε “Πρώτα ήρθε ο Χριστός και μετά ήρθε ο Ρόρυ”. Έχει επηρεάσει τεράστιας αξίας κιθαρίστες σαν τον Έρικ Κλάπτον και τον Μπράιαν Μέι (των Queen). Ο Τζόνι Μαρ των Smiths, στην αυτοβιογραφία του, δηλώνει τον θαυμασμό του για τον Ρόρυ Γκάλαχερ, τόσο για το παίξιμό του όσο και για το πόσο σκληρά δούλευε, με ατελείωτες τουρνέ και άξογα και τίμια λάιβ, και φυσικά τις ατελείωτες ώρες εξάσκησης και πρόβας με την μπάντα του. Ο Μπόνο την είχε αποκαλέσει ως τον πιο συμπαθητικό άνθρωπο που είχε συναντήσει.
Ο Ρόρυ διέθετε απίστευτη τεχνική, ήταν δεξιοτέχνης από τους λίγους, με δυσανάλογα περιορισμένη φήμη. Διόλου τυχαία έχει ειπωθεί πως είναι “ο μεγαλύτερος κιθαρίστας που δεν γνωρίζεις”. Ο Ρόρυ ήταν ένα απλό επαρχιωτόπαιδο που μεγάλωσε στο Κορκ της Ιρλανδίας, και τέτοιος έμεινε καθ’ όλη την σύντομη ζωή του. Πέθανε σε ηλικία μόλις 47 ετών λόγω επιπλοκών ύστερα από μεταμόσχευση ήπατος. Βλέπεις, ο Ρόρυ εκτός από τα μπλουζ και την φολκ μουσική της καταπράσινης πατρίδας του, αγαπούσε πάρα πολύ και το ποτό (σαν γνήσιος Ιρλανδός)!
Ακόμα και εκείνοι που γκρινιάζουν για την πολλοστή φορά που θα ακουστεί το “Moonchild”, στην πραγματικότητα δεν έχουν κάτι κακό να πουν γι’ αυτόν τον τίμιο μάγκα. Ας πιούμε ένα ποτό στην υγεία του ακούγοντας κάποιο κομμάτι του!
υγ Επέλεξα να μην αναφερθώ στην θρυλική του συναυλία στην Ελλάδα το 1981. Παρόλα αυτά αρνούμαι να δεχτώ πως θα ήταν δυνατό να παίξει οπουδήποτε αλλού εκτός από το γήπεδο της ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια!
Κώστας “Do you read me” Μαζιώτης
