Η συνέντευξη πρωτοδημοσιεύτηκε στο “ΦΩΣ”
Μεταξύ των 23 βετεράνων ποδοσφαιριστών που είχαν τιμητική θέση στην τελετή εγκαινίων του νέου γηπέδου της ΑΕΚ, βγαίνοντας στον αγωνιστικό χώρο, ήταν και ο Κώστας Νικολαΐδης, θρυλική μορφή της «Ένωσης», με συμμετοχές και στην εθνική ομάδα. Το γεγονός αυτό μας έδωσε την ευκαιρία και το ερέθισμα για τη σημερινή συνέντευξη, καθώς αγωνίστηκε και στον ΠΑΣ Γιάννινα τη σεζόν 1973-74, χρονιά που ο θρυλικός «Άγιαξ της Ηπείρου» ανέβηκε στην Α’ Εθνική. Στη βίβλο της Ιστορίας, υπάρχει με χρυσά γράμματα και το όνομα του Κώστα Νικολαΐδη. Οι τότε συμπαίκτες του και οι παλιοί φίλαθλοι μας μίλησαν με θερμά λόγια για τον κύριο Κώστα Νικολαΐδη. Όπως θα διαπιστώσετε και εσείς, μας είπε πολλά και ενδιαφέροντα πράγματα, για όσα έζησε τόσα χρόνια στα γήπεδα. Ακόμα και για την μεγάλη περιπέτεια που πέρασε η οικογένειά του, καθώς στις πυρκαγιές στην Αττική, το καλοκαίρι του 2021, κάηκε το σπίτι του με όλα τα υπάρχοντα στη Δροσοπηγή. Δεν χώρεσαν και όλα. Θα μπορούσαμε και άλλη σελίδα να γεμίσουμε.
Παιδί προσφυγικής οικογένειας από τη Σμύρνη, γεννήθηκε το 1944 στη Σαφράμπολη της Νέας Ιωνίας. Αγωνίστηκε αρχικά από το 1958 μέχρι το 1965 στον ΠΑΟ Σαφράμπολης, ομάδα που το 1967 συγχωνεύτηκε υποχρεωτικά με εντολή του Ασλανίδη της χούντας με τον ΠΑΟ Καλογρέζας, για να γίνει η ομάδα του Ικάρου. Η απογείωση της καριέρας του έγινε στην ΑΕΚ. Το κοντέρ των γηπέδων καταγράφει 261 συμμετοχές σε επίσημα παιχνίδια με 120 γκολ. Και δεν ήταν σέντερ φορ αλλά κρυφός κυνηγός που είχε….έρωτα με τα δίχτυα. Πολλά τα γκολ του Νικολαΐδη στα ντέρμπι με Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό, στέλνοντας τον κόσμο στα κάγκελα. Είναι στην 6η θέση του πίνακα των σκόρερ της ΑΕΚ, μετά τους Μίμη Παπαϊωάννου, Κώστα Νεστορίδη, Θωμά Μαύρο, Ντέμη Νικολαΐδη και Ανδρέα Σταματιάδη. Πανηγύρισε την κατάκτηση δύο πρωταθλημάτων (1968, 1971) και ενός κυπέλλου Ελλάδας (1966). Έχει 10 συμμετοχές με την Εθνική Ελπίδων και 4 με την Εθνική Ανδρών. Με τον ΠΑΣ Γιάννινα τη σεζόν 1973-74 στη Β’ Εθνική έκανε 35 συμμετοχές, σημειώνοντας 15 γκολ. Με τον Αλβαρέζ αποτελούσαν αχτύπητο δίδυμο στην επίθεση. Με τον Απόλλωνα Σμύρνης, την πρώτη σεζόν 1974-75 στη Β’ Εθνική, είχε 33 συμμετοχές και 11 γκολ στο πρωτάθλημα, 2 συμμετοχές και 1 γκολ στο Κύπελλο. Τη δεύτερη χρονιά με την «Ελαφρά Ταξιαρχία» στην Α’ Εθνική είχε 24 συμμετοχές και 6 γκολ. Το ένα σε βάρος της ΑΕΚ. Η μοναδική φορά που πλήγωσε την αγαπημένη ομάδα του. Πάμε τώρα στη συνέντευξη που έδωσε στο «ΦΩΣ».
Κύριε Νικολαΐδη, τι νιώσατε μπαίνοντας στο νέο γήπεδο της ΑΕΚ, μαζί με άλλους βετεράνους ποδοσφαιριστές στην τελετή των εγκαινίων που έγινε πρόσφατα;
Ήταν κάτι εκπληκτικό, πολύ συγκινητικό για μένα, που έχω ματώσει για τη φανέλα της ΑΕΚ. Να σας πω την αλήθεια, δεν περίμενα να το προλάβουμε, καθώς τόσα χρόνια η ομάδα μας ήταν χωρίς γήπεδο. Το γήπεδο έχει την ίδια κατεύθυνση με το παλιό και όταν πάτησα το χόρτο πέρασαν από το μυαλό μου πολλές στιγμές του παρελθόντος. Αγωνίστηκα οκτώ χρόνια στην ΑΕΚ, ήμουν από τους πρωταγωνιστές πολλών δύσκολων αγώνων. Μάλιστα, στα ντέρμπι με Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό έχω σημειώσει τα περισσότερα γκολ. Και σε διεθνή παιχνίδια έχω σκοράρει, όπως με την Ίντερ, τόσο το 1966 στο φιλικό παιχνίδι όσο και το 1971 για το Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης. Μάλιστα, στο παιχνίδι που έγινε στο γήπεδό μας κερδίσαμε 3-2 με δικό μου γκολ. Τότε ήρθε ο Ματσόλα και ζήτησε να ανταλλάξουμε φανέλες. Με θυμόταν και από το φιλικό του 1966 που φέραμε ισοπαλία 1-1. Αυτός ήρθε και ζήτησε να αλλάξουμε φανέλες. Τότε ο Ματσόλα ήταν όπως είναι σήμερα ο Μέσι.
Παίζατε σέντερ φορ;
Έτσι νομίζουν οι περισσότεροι, αλλά εγώ έβγαινα από πίσω ως κρυφός κυνηγός και έτσι σημείωσα πάνω από εκατόν πενήντα γκολ στην καριέρα μου. Στη δική μου εποχή κάναμε κατάθεση ψυχής στο γήπεδο, χωρίς να έχουμε τα σημερινά μέσα. Κάναμε και άλλες δουλειές για να ζήσουμε. Εγώ τα πρώτα χρόνια δούλευα στις οικοδομές. Μετά εμένα και κάποιους άλλους παίκτες μας έβαλε η ΑΕΚ στη ΔΕΗ.
Ωραίες οι στιγμές όταν παρελάσατε παίκτες διαφορετικών γενιών.
Εγώ πρόλαβα στην ΑΕΚ σπουδαίους σε αξία ποδοσφαιριστές, όπως ο Νεστορίδης, ο Σταματιάδης, ο Μίμης Παπαϊωάννου, ο Πετρίδης, ο Σεραφείδης, ο Σκευοφύλακας και άλλοι. Ήταν και παιδιά από νεότερες γενιές. Θυμήθηκα τον Σεραφείδη και συγκινήθηκα που δεν πρόλαβε να είναι μαζί μας στα εγκαίνια. Είναι ο μεγαλύτερος τερματοφύλακας όλων των εποχών που έβγαλε η ΑΕΚ.
Πόσο σημαντικό είναι, κύριε Κώστα, για την ΑΕΚ που έχει τώρα δικό της γήπεδο;
Τόσα χρόνια ήταν όπως εγώ, που πέρυσι κάηκε το σπίτι μου και έμεινα στον δρόμο. Είκοσι χρόνια η ΑΕΚ ήταν στον δρόμο. Δεν ένιωσε ποτέ τη δύναμη της έδρας. Τώρα θα αγωνίζεται σε καταπληκτικές συνθήκες. Είναι ένα καταπληκτικό γήπεδο, από τα καλύτερα της Ευρώπης. Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στον κύριο Δημήτρη Μελισσανίδη που έκανε αυτό το στολίδι για την ΑΕΚ. Οι ποδοσφαιριστές μπορεί να μη συνειδητοποίησαν ακόμη τι σημαίνει να παίζουν σε δικό τους γεμάτο γήπεδο. Θα το καταλάβουν σύντομα, όταν θα προσαρμοστούν και στις συνθήκες του νέου γηπέδου. Από τον κόσμο θα έχουν μεγάλες βοήθειες. Η κατασκευή αυτού του γηπεδικού παλατιού έχει τεράστια σημασία για την ΑΕΚ.
Θα μιλήσουμε και στη συνέχεια για την ΑΕΚ. Πως έγινε η μεταγραφή σας το καλοκαίρι του 1973 στον ΠΑΣ Γιάννινα; Βλέπουμε στα αρχεία, όταν ακόμη ήσασταν διεθνής εν ενεργεία και μάλιστα τον Φεβρουάριο του 1973 παίξατε με την εθνική ομάδα στην Ισπανία για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου 1974. Μας εκπλήσσει το γεγονός αυτό. Τεράστια μεταγραφή για τον ΠΑΣ εκείνη την εποχή.
Με αναγκάζεις να σου πω πράγματα που δεν έχω πει μέχρι τώρα. Συγκρούστηκα με κάποιον μέσα στο γήπεδο και επικράτησε αυτός μέσα στην ΑΕΚ. Και ενώ τον Μάιο μήνα έπαιξα με την εθνική ομάδα αγώνα στην Αγγλία, τέλος Ιουλίου η ΑΕΚ με άφησε ελεύθερο πριν πατήσω στα 29 μου χρόνια. Δεν είχαμε συμβόλαια και ανά πάσα στιγμή μπορούσες να μείνεις εκτός ομάδας. Το γεγονός αυτό με πίκρανε πάρα πολύ και ήταν η μεγαλύτερη πίκρα της καριέρας μου. Την πίκρα που ένιωσα τώρα που κάηκε το σπίτι μου με όλα τα υπάρχοντά μας ένιωσα και τότε που έφυγα από την ΑΕΚ. Κάποια στιγμή σκέφτηκα να σταματήσω το ποδόσφαιρο. Ένιωσα μεγάλη πίκρα και απογοήτευση.
Πως σας προσέγγισε ο ΠΑΣ Γιάννινα;
Είχα δύο προτάσεις για να πάω στον Παναθηναϊκό και στον ΠΑΟΚ. Την πρόταση του Παναθηναϊκού την απέρριψα εγώ, γιατί δεν ήθελα να πάω σε ανταγωνιστική ομάδα της ΑΕΚ στην Αθήνα. Μπορεί κάποια πρόσωπα να μη μου φέρθηκαν εντάξει, αλλά την ΑΕΚ την αγαπούσα, όπως την αγαπώ και τώρα. Στη δική μου εποχή επικρατούσε το συναίσθημα. Δεν μου έβγαινε να πάω στον Παναθηναϊκό. Τη μεταγραφή στον ΠΑΟΚ τη χάλασαν από την ΑΕΚ, καθώς είπαν ότι έχω πρόβλημα στο γόνατο. Ήταν ψέμα. Αν είχα πρόβλημα στο γόνατο, πως θα έκανα 35 συμμετοχές με 15 γκολ την επόμενη χρονιά με τον ΠΑΣ Γιάννινα στο σκληρό πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής και σε γήπεδα σαν τσιμέντο; Μετά τον ΠΑΣ έπαιξα άλλα δύο χρόνια στον Απόλλωνα, τον οποίο ανεβάσαμε στην Α’ Εθνική. Σε εκείνο το δύσκολο καλοκαίρι με προσέγγισε με πολύ ευγενικό και πειστικό τρόπο ένας παράγοντας από τα Γιάννινα, ο Νίκος Γερογιάννης, και συμφωνήσαμε, αφού μίλησα και με τον πρόεδρο Κώστα Μπέγκα.
Γιατί στον ΠΑΣ και όχι σε κάποια άλλη ομάδα; Φαντάζομαι και άλλες ομάδες θα σας ήθελαν.
Είχα πάει πολλές φορές ως επισκέπτης στα Γιάννινα με τη σύζυγό μου και μας άρεσε πάρα πολύ η περιοχή. Όταν έπεσε στο τραπέζι η πρόταση του ΠΑΣ, δεν το πολυσκέφτηκα και δώσαμε αμέσως τα χέρια. Μόνο χαρές έχω πάρει στον ένα χρόνο που αγωνίστηκα στον ΠΑΣ. Ήταν η χρονιά που ανεβήκαμε για πρώτη φορά στην Α’ Εθνική. Από τις μεγαλύτερες χαρές της καριέρας μου τις έζησα στα Γιάννινα. Μετάνιωσα που έφυγα από τον ΠΑΣ. Οι άνθρωποι με παρακαλούσαν να μείνω. Λάθος που έφυγα. Μου έλειψαν οι δικοί μου, οι γονείς μου, και γι’ αυτό επέτρεψα στην Αθήνα και συνέχισα την καριέρα μου στον Απόλλωνα που ήταν και στη γειτονιά μου.
Ήταν μεγάλη ομάδα τότε ο ΠΑΣ;
Τεράστια ομάδα και με μεγάλη διαφορά από τις υπόλοιπες. Εξασφαλίσαμε την άνοδο στην Α’ Εθνική δέκα αγωνιστικές πριν από το τέλος. Είχαμε σταθερά μια μεγάλη διαφορά από τον δεύτερο. Χωρίς να υποτιμήσω ή να αδικήσω και τις άλλες ομάδες, ο ΠΑΣ τότε ήταν η Μπαρτσελόνα της Β’ Εθνικής! Τα πέντε παιδιά από την Αργεντινή ήταν καταπληκτικοί ποδοσφαιριστές, όπως και οι Έλληνες παίκτες που υπήρχαν. Ήταν μια ολοκληρωμένη ομάδα που δεν της έλειπε τίποτα. Υπήρχαν παίκτες με προσωπικότητα που έπαιρναν πρωτοβουλίες στο γήπεδο. Και να ήθελε ο προπονητής να σε περιορίσει για λόγους τακτικής σε έναν χώρο, δεν μπορούσε να γίνει, γιατί υπήρχαν θαυμάσιοι παίκτες που μπορούσαν να κάνουν τα πάντα στο γήπεδο. Ήταν ο Σιόντης στην άμυνα, ο Τσουρλίδας, ο Γραμμενιάτης, ο Μάντος, ο Μοντέζ, ο Γκλασμάνης, ο Κοντογιωργάκης, ο Αλβαρέζ. Δεν υπήρχε άλλο σέντερ φορ σαν τον Αλβαρέζ.
Με τον Αλβαρέζ πως κουμπώσατε μαζί στην επίθεση;
Είπα και πριν ότι εγώ δεν έπαιζα ως σέντερ φορ, αλλά πιο πίσω. Έβγαινα ως κρυφός κυνηγός. Εκμεταλλευόμουν τις κινήσεις και την εξυπνάδα του Αλβαρέζ. Έπεφταν οι αντίπαλοι πάνω στον Αλβαρέζ και εγώ έβγαινα πολύ γρήγορα, γιατί ήμουν γρήγορος και δυνατός παίκτης και έβρισκα δίχτυα. Είκοσι δύο γκολ έβαλε ο Αλβαρέζ και δεκαπέντε εγώ. Από τα αριστερά έβγαινε ο Γκλασμάνης που ήταν μηχανάκι, από τα δεξιά ο Κοντογιωργάκης που ήταν ταχύς και τεχνίτης, σπάνια παίκτες συνδυάζουν αυτά τα δύο και από πίσω έβγαινε ο Μοντέζ που σου έδινε τη μπάλα με μαθηματική ακρίβεια. Το ίδιο έκανα και στην ΑΕΚ. Παρακολουθούσα το παιχνίδι του Νεστορίδη αρχικά και μετά του Μίμη Παπαϊωάννου και έβγαινα από πίσω κρυφός κυνηγός την κατάλληλη στιγμή.
Πείτε μας κάποια σπουδαία παιχνίδια της σεζόν 1973-74 που ανέβηκε ο ΠΑΣ στην Α’ Εθνική….
Παίξαμε με τον Ηλυσιακό στη Λεωφόρο. Κερδίσαμε άνετα με 4-0. Ήταν πρωινό παιχνίδι, γιατί το απόγευμα έπαιζε ο Παναθηναϊκός, με τριάντα πέντε χιλιάδες θεατές. Άλλοι δεν βρήκαν εισιτήριο και ήταν απέξω. Έχει ξαναγίνει αυτό σε αγώνα πρωταθλήματος Β’ Εθνικής; Οι Γιαννιώτες ήταν τρελαμένοι τότε με τον ΠΑΣ. Όπου και να παίζαμε είχαμε φιλάθλους στο πλευρό μας. Όταν κερδίσαμε στο Ρουφ, οι πανηγυρισμοί έφτασαν μέχρι την πλατεία Ομονοίας. Ζήσαμε συγκλονιστικές στιγμές. Όταν πανηγυρίσαμε στα Γιάννινα την άνοδο, όλη η πόλη ήταν στο πόδι. Μας πήραν στους ώμους οι φίλαθλοι και μας γύριζαν στους δρόμους.
Πως ήταν η ζωή τότε στα Γιάννινα;
Εγώ έκανα οικογενειακή ζωή, ήμουν με τη σύζυγό μου στα Γιάννινα. Κάναμε καμία εκδρομή στα Ζαγοροχώρια, στο Μέτσοβο, πηγαίναμε απέναντι από το νησί σε ένα μαγαζί που είχε για φαγητό και βατραχοπόδαρα. Εγώ δεν έφαγα βατραχοπόδαρα, η γυναίκα μου έφαγε (γελά…). Δεν ξενυχτούσα ανέκαθεν. Φιλία είχαμε με την οικογένεια Γκλασμάνη. Έκαναν παρέα και οι γυναίκες μας. Βγαίναμε για κανένα καφέ ή σε κανένα ταβερνάκι. Πω πω, τι μου θυμίζεις τώρα! Αν σταθώ λίγο στα πόδια μου, θα έρθουμε επίσκεψη στα Γιάννινα. Αγαπούμε πολύ την περιοχή σας.
Που γεννηθήκατε, πως ήταν τα παιδικά σας χρόνια;
Οι γονείς μου ήταν πρόσφυγες από τη Σμύρνη. Ήταν μωρά όταν τους έβαλαν στις βάρκες και ήρθαν πρόσφυγες στην Ελλάδα. Έκαναν ένα σπιτάκι στη Σαφράμπολη που είναι στη Νέα Ιωνία. Δύσκολα τα πρώτα χρόνια για τους πρόσφυγες. Όλες οι συνοικίες εκεί είναι προσφυγικές. Εκεί γεννήθηκα κι εγώ, εκεί ξεκίνησα το ποδόσφαιρο στον ΠΑΟ Σαφράμπολης.
Για πείτε μας τα πρώτα ποδοσφαιρικά βήματά σας.
Πήγα σε ηλικία 15 ετών στον ΠΑΟ Σαφράμπολης. Ήταν ένας προπονητής που είχε έρθει από την Αυστραλία και μας έβαζε στο γήπεδο να κάνουμε γύρους. Έκανε τον προπονητή. Κάποια στιγμή μου ρίχνει ένα χαστούκι. Απαράδεκτη συμπεριφορά. Τι μπορούσε να κάνει ένα παιδί δεκατεσσάρων-δεκαπέντε χρόνων; Μερικές φορές πάω και τώρα να δω κάποιες προπονήσεις και όταν βλέπω ότι οι προπονητές δεν έχουν καλή συμπεριφορά στα παιδιά, μου ανάβουν τα λαμπάκια. Όταν έφαγα το χαστούκι, έφυγα από την προπόνηση, αλλά ξαναπήγα την άλλη ημέρα. Αν το έπαιρνα κατάκαρδα και δεν ξαναπήγαινα, δεν θα γινόμουν ποδοσφαιριστής. Δεν θα ζούσα αυτές τις μεγάλες στιγμές στα γήπεδα, με πρωταθλήματα και κύπελλα στην ΑΕΚ, παιχνίδια με την εθνική ομάδα, άνοδο στην Α’ Εθνική με τα Γιάννινα, άνοδο με τον Απόλλωνα. Ανεβάσαμε τον ΠΑΟ Σαφράμπολης από τις τοπικές κατηγορίες στη Β’ Εθνική. Στην ΑΕΚ πήγα το 1965.
Συνεχίστε, τα λέτε τόσο όμορφα που δεν χρειάζεται να σας ρωτήσω.
Έκανα καλά παιχνίδια στον ΠΑΟ Σαμφράμπολης, έβαζα γκολ, άρχισα να κάνω όνομα. Ο παλιός παίκτης της ΑΕΚ, Γιώργος Σίμος, που το παρατσούκλι του ήταν «Μάγειρας», με κάλεσε στην Εθνική Νέων που ήταν προπονητής. Ήταν επίσης βοηθός του Κλεάνθη Μαρόπουλου που ήταν εκλέκτορας των εθνικών ομάδων. Επίσης, βοηθός και του προπονητή της ΑΕΚ Τρύφωνα Τζανετή. Με την Εθνική Νέων έκανα καλά παιχνίδια στην Ευρώπη. Σχεδόν αμούστακο παιδί βρέθηκα το 1965 στην ΑΕΚ, συμπαίκτης με μεγαθήρια της εποχής, όπως Νεστορίδης, Σταματιάδης, Παπαϊωάννου, Μπαλόπουλος, Σταθόπουλος, Σκευοφύλακας, Σεραφείδης και πολλοί άλλοι. Οι παλιοί παίκτες φέρθηκαν πολύ καλά σε μας τους νεότερους. Πήγαμε μαζί με τον Πλατωνίδη που ήταν πολύ καλός ποδοσφαιριστής, αλλά αυτός δεν συνέχισε.
Ήσασταν και σπεσιαλίστας στα πέναλτι. Υπάρχει κάποιο μυστικό ή επιλέγεις μια γωνία και χτυπάς εκεί την μπάλα;
Πήρα κάποια πράγματα από τον Στάνκοβιτς. Είχα μεγάλη εμπιστοσύνη στον εαυτό μου. Ήξερα πως θα τοποθετήσω το σώμα και τι θέση θα πάρω για τα χτυπήματα. Αυτά που κάνουν σήμερα στην Ευρώπη, να πάνε από τα πλάγια, να σταματάνε, τα έκανα εγώ από το 1965. Όταν έφτανα με φόρα στη μπάλα, φρενάριζα, ο τερματοφύλακας άρχισε να πέφτει, οπότε εγώ επέλεγα την αντίθετη γωνία. Να ξέρεις, ότι οι αριστεροπόδαροι δεν χτυπούν καλά πέναλτι.
Πως βλέπετε τη σημερινή ΑΕΚ, μπορεί να διεκδικήσει πρωτάθλημα;
Η ΑΕΚ είναι σε καλή κατάσταση τον τελευταίο καιρό. Δεν είναι άσχημοι οι παίκτες που έχει. Μπορούν να βελτιωθούν περισσότερο. Αλλά ήταν πολύ δύσκολο γι’ αυτά τα παιδιά να παίζουν κάθε παιχνίδι εκτός έδρας όταν δεν υπήρχε το γήπεδο. Τώρα που απέκτησαν γήπεδο και έδρα θα δείξουν και προσόντα που δεν έδειξαν μέχρι τώρα. Η ΑΕΚ έχει και έναν πρόεδρο, τον κύριο Μελισσανίδη, που δεν κρατιέται, θα κάνει κι άλλες μεταγραφές για να γίνει δυνατότερη η ομάδα. Έχει καλούς παίκτες, αλλά αν χρειαστεί μεταγραφές, ο Μελισσανίδης θα βοηθήσει.
Βρίσκομαι σε δύσκολη θέση, αλλά θα σας ρωτήσω, πως είναι η ζωή σας μετά την καταστροφή του σπιτιού σας από τις φωτιές στην Αττική; Σας βοήθησε καθόλου το κράτος;
Μας έστειλαν πέντε χιλιάδες ευρώ και τίποτε άλλο. Κάηκαν τα πάντα που είχα, ακόμα και οι αναμνήσεις μου. Φωτογραφίες, αναμνηστικά, ό,τι είχα, κάηκαν και αυτά. Μείναμε στον δρόμο. Έναν μήνα κοιμόμασταν στο αυτοκίνητο με τη γυναίκα μου. Θέλω κάτι να πω και να το γράψεις. Έχω ένα μικρό παράπονο από την ΑΕΚ. Δεν λέω να μου αγοράσει σπίτι, αλλά σε έναν μικρό βαθμό μπορούσε να με βοηθήσει. Μπορεί ο πρόεδρος να μην είναι ενημερωμένος, να μην ξέρει. Η ΑΕΚ ήλπιζα ότι θα με βοηθούσε. Είναι η ομάδα που αγάπησα, έδωσα τα πάντα για αυτήν και θα την αγαπάω για πάντα, όσο ζω. Μάτωσα στο γήπεδο για τη φανέλα της. Είναι η ομάδα της καρδιάς μου.
Ευχαριστώ πολύ, κύριε Κώστα για την εξαιρετική τιμή που μου κάνατε. Ο Θεός να σας δίνει υγεία και δύναμη, όπως και την οικογένειά σας.
Χαιρετισμούς σε όλους τους παλιούς φίλους στα Γιάννινα. Και εσείς να είστε καλά, ευχαριστώ.
Βαγγέλης Γυφτόπουλος
