Δικαιολογημένα έγινε σάλος στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με το περιστατικό της ηλικιωμένης κυρίας στη γνωστή αλυσίδα σούπερ μάρκετ “Lidl”. Για όποιον ή όποια δεν γνωρίζει το συμβάν, έχει ως εξής: μια κυρία εβδομήντα ετών, ευρισκόμενη προφανώς σε δεινή οικονομική κατάσταση, έκλεψε τρόφιμα από κατάστημα της συγκεκριμένης αλυσίδας. Έγινε αντιληπτή από τους υπαλλήλους του καταστήματος, και, παρότι οι παριστάμενοι πελάτες προσφέρθηκαν να πληρώσουν το οφειλόμενο ποσό, και παρά την ντροπή που εμφανώς ένιωθε η κυρία, ο υπεύθυνος του καταστήματος επέμενε να θέλει να υποβάλλει μήνυση. Ακόμη και οι γείτονες της κυρίας, μόλις ενημερώθηκαν, έσπευσαν πρόθυμοι και πρόθυμες να πληρώσουν οι ίδιοι το οφειλόμενο ποσό για λογαριασμό της γειτόνισσάς τους. Ο υπεύθυνος, ανένδοτος, επέμενε να ασκήσει μήνυση.
Και κάπου εκεί ανέλαβε δράση ένα χάσταγκ (hashtag) : #cancel_lidl. Και γίναμε μάρτυρες ενός υπέροχου γεγονότος: στο τουίτερ, έπεσε άγριο κράξιμο εις βάρος της αλυσίδας, με αποτέλεσμα να προβούν οι υπεύθυνοι τύπου σε ανακοίνωση, όπου δηλώνουν πως δεν πρόκειται να ασκήσουν μήνυση εις βάρος της κυρίας.
Από το όλο συμβάν κρατάω δύο πράγματα, κάπως αντιφατικά μεταξύ τους. Πρώτον ότι κάθε μέρα και με διαφορετικές “φορεσιές” βλέπουμε ότι όλο και περισσότερο γίνεται “ο άνθρωπος, για τον άνθρωπο, λύκος”, αλλά – για δες! – την ίδια στιγμή σηκώνεται τεράστιο κύμα υποστήριξης, και μάλιστα αυτό που υποτιμητικά, συχνά καλούμε “αντίσταση από το πληκτρολόγιο”. Να, λοιπόν! Από το πληκτρολόγια διαμαρτυρήθηκε ο κόσμος, και έγινε κάτι καλό και δίκαιο! Η κυρία που μέσα στη φτώχεια της έκλεψε τρόφιμα – επαναλαμβάνω ΤΡΟΦΙΜΑ, όχι αδιευκρίνιστα ποσά! – σώθηκε από τα χειρότερα.
Μάλλον, είναι μια ωραία μέρα σήμερα, δεν νομίζεις;
Κώστας Μαζιώτης
