Οι The Last Dinner Party είναι ένα ροκ συγκρότημα που αποτελείται από πέντε κορίτσια σπουδαίες μουσικούς και τραγουδίστριες. Οι συνθέσεις τους έλκουν επιρροές από το μπαρόκ και ροκοκό, πάντα βέβαια με ροκ ενορχηστρώσεις και προσαρμόζοντας τις κλασικότροπες επιρροές στα όσα χαρακτηρίζουν μια ροκ σύνθεση. Καθόλου τυχαία, οι μουσικοκριτικοί συγκρίνουν την μουσική του συγκροτήματος με εκείνη των Roxy Music, Kate Bush, Sparks, Florence and The Machine και Queen. Τα κορίτσια απαντούν πως ως βασική επιρροή αναγνωρίζουν τον Ντέιβιντ Μπόουι. Δεν έχουν άδικο, αν και για να είμαι ειλικρινής, ακούγοντας τα τραγούδια τους το μυαλό μου πάει στις μελοδραματικές και οπερετικές στιγμές των Queen και, πολύ έντονα, στο άλμπουμ των Sparks με τίτλο “Kimono My House” στα 1974.
Το πρώτο τους άλμπουμ κυκλοφόρησε στις 2 Φλεβάρη και τιτλοφορείται με το “πολύ” “Prelude To Ecstacy”. Τα μέλη του συγκροτήματος έχουν δηλώσει πως το όλο θέμα γύρω από το γκρουπ είναι να παράγουν μουσική που να θυμίζει κάλεσμα προς πάντες σε ένα ηδονιστικό γλέντι. Τολμώ να πω πως το καταφέρνουν με τα στακάτο πιανιστικά μέρη, τα οργανικά ξεσπάσματα, τα άψογα θεατρικής λογικής φωνητικά (σόλο και χορωδιακά) και, το κυριότερο, με δώδεκα σπουδαία τραγούδια. Μετά την ακρόαση επιθυμείς να ακούσεις τον δίσκο ξανά από την αρχή και αυτό τα λέει όλα. Σε ό,τι αφορά στην εικόνα τους, βλέπουμε στοιχεία από το Velvet Goldmine – την ταινία του Τοντ Χέινς – και στο ντύσιμο της εποχής πριν τα βικτωριανά χρόνια, δηλαδή δεύτερο μισό του 18ου αιώνα, εποχή χαλαρών ηθών και άκρατου ηδονισμού, κατά πως λέγεται.
Αρκετοί στάθηκαν με καχυποψία απέναντι στην μεγάλη και σε σύντομο διάστημα επιτυχία του συγκροτήματος. Προσωπικά, μου φάνηκε εντυπωσιακό το πόσο συγκεκριμένο και συγκροτημένο όραμα έχουν τα κορίτσια σχετικά με το έργο τους, τόσο σε επίπεδο τραγουδιών όσο και ως προς την εικόνα του γκρουπ. Όλα αυτά βγάζουν νόημα, γνωρίζοντας πως για δύο χρόνια δεν μπορούσαν να κάνουν συναυλίες λόγω της πανδημίας. Ως εκ τούτου, επένδυσαν περισσότερο χρόνο στην τεχνική τους κατάρτιση ως μουσικοί, κάτι που τις βοήθησε να δέσουν γρήγορα.
Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε ποιο θα είναι το μέλλον των The Last Dinner Party. Εύχομαι ολόψυχα να μην χάσουν το πολύτιμο χάρισμα της πηγαίας και γερής μελωδίας.
Ο Τοποτηρητής
