Οι αποκαλύψεις σχετικά με τον αχαρακτήριστο άνθρωπο που εξέδιδε ένα δωδεκάχρονο πλάσμα, σε λοιπούς ανεκδιήγητους, έρχονται να προστεθούν σε απανωτές καταγγελίες για σεξουαλική κακοποίηση, στην γνωστή υπόθεση της Πάτρας, και τις πάμπολλες γυναικοκτονίες. Δεν είχα αυταπάτες για έναν “όμορφο κόσμο, αγγελικά πλασμένο”, κάθε άλλο. Το γεγονός, όμως, πως νιώθω ότι ζούμε σε έναν κόσμο, συγκεκριμένα μια Ελλάδα, σαν εκείνη που παρουσιάζουν στις ταινίες τους ο Γιώργος Λάνθιμος ή ο Σύλλας Τζουμέρκας, μου προκαλεί θλίψη. Μια φίλη μού είπε καθώς το συζητούσαμε, “αυτά συνέβαιναν πάντα, απλά τώρα καταγγέλλονται και γίνονται γνωστά”.
Προφανώς και καλώς καταγγέλλονται. Εύχομαι οι ένοχοι να μην πέσουν “στα μαλακά”, γιατί, κακά τα ψέματα, έχουμε δει πολλά. Όμως, πόσο άσχημο είναι να εργαλιοποιείται η δυστυχία για πολιτικούς σκοπούς. Επίσης, πόσο άσχημο είναι το φαινόμενο με τα μηνύματα μίσους, που απαιτούν την επαναφορά της θανατικής ποινής – λες και κάτι τέτοιο δεν θα δικαίωνε τους δολοφόνους, “αν θανατώνει το κράτος, άρα θανατώνω κι εγώ, το κράτος δεν είναι Θεός κλπ”.
Αναρωτιέμαι, πού πήγαν τα πράγματα στραβά;
Από την άλλη, το χθεσινό συμβάν όπου δυο νεαρά άτομα ακτιβίστριες, θέλοντας να προπαγανδίσουν υπέρ της κατάργησης της χρήσης πετρελαίου, θεώρησαν καλή ιδέα να αδειάσουν δυο κονσέρβες τοματόσουπα πάνω σε έναν πίνακα του Βίνσεντ Βαν Γκογκ, με αφήνει με ένα “γιατί ρε γα@#$το” στη σκέψη. Σε σχετικό βίντεο, μια διαδηλώτρια, που ανήκει στην ίδια οργάνωση με τις δύο ακτιβίστριες, ακούγεται να λέει: “Τι αξίζει περισσότερο; Τέχνη ή ζωή; Αξίζει περισσότερο από το φαγητό; Αξίζει περισσότερο από τη δικαιοσύνη; Σας ενδιαφέρει περισσότερο η προστασία ενός πίνακα ή η προστασία του πλανήτη και των ανθρώπων μας”; Προφανώς, η ζωή, αλλά έλα όμως που η τέχνη αποτελεί ουσιώδες συστατικό του φαινομένου της ζωής! Λεκιάζοντας ένα έργο τέχνης, λεκιάζεις την ίδια τη ζωή.
Συγχωρέστε με για την άξεστη έκφραση, αλλά η κακία δεν θεραπεύεται με την βλακεία, ούτε με το μίσος.
Κώστας Μαζιώτης
υγ Ευτυχώς ο πίνακας, “Τα Ηλιοτρόπια” ήταν καλυμμένος με γυαλί, οπότε, ευτυχώς, δεν καταστράφηκε.
