Όλα για την ομάδα;

Πρόσφατα Σαουδαραβικό fund αγόρασε την αγγλική ομάδα Newcastle United. Οι οπαδοί της είναι ενθουσιασμένοι γιατί τα τελευταία 14 χρόνια που ο σύλλογος ανήκε στον επιχειρηματία Μάικ Άσλεϊ, το κλαμπ βρίσκεται σε ανυποληψία, ενώ οι ίδιοι η οπαδοί νιώθουν αποξενωμένοι από την αγαπημένη τους ομάδα. Οι νέοι ιδιοκτήτες στην πράξη θα είναι η βασιλική οικογένεια της Σαουδικής Αραβίας. Ο σύλλογος της Newcastle θα είναι επιπολαιότητα να χαρακτηριστεί ως “νεόπλουτη” ομάδα. Ιδρύθηκε το 1892 και έχει ευρεία απήχηση στα λαϊκά στρώματα της πόλης του αγγλικού Βορά, κατά βάση ανθρακωρύχοι, από τους πολλούς που επλήγησαν σφόδρα από την πολιτική λιτότητας και τον αυταρχισμό της Θάτσερ. Μαζί με όλους τους συναδέλφους τους στο Ηνωμένο Βασίλειο πάλεψαν σκληρά για έναν και βάλε χρόνο με απεργία διαρκείας και ξύλο με τους απεργοσπάστες και κυρίως τις αστυνομικές δυνάμεις πεζή και έφιππες. Από τη μια η αδιαλλαξία της Θάτσερ – και της αναλγησίας της θα πω εγώ – και από την άλλη η έλλειψη πόρων για όλους τους απεργούς – γιατί για όσους το αγνοούν, όταν κάποιος απεργεί, ΔΕΝ πληρώνεται παντού και πάντοτε – οδήγησε τους απεργούς ανθρακωρύχους στην ήττα, την ανεργία και το πενιχρό επίδομα ανεργίας. Επίσης, η Newcastle United δημιουργήθηκε από ένωση εργατών, εξ ου και το “United”=Ένωση – το ίδιο ισχύει για όλες τις Γιουνάιτεντ, πχ Manchester United (ένωση εργατών σιδηροδρόμων), Shefield United (ένωση εργατών στην βιομηχανία παραγωγής χάλυβα), Leeds United κλπ. Τα γράφω όλα αυτά – σημειωτέων ότι στηρίζω στην Αγγλία Manchester United – γιατί θέλω να δείξω πως πρόκειται για μια ομάδα με ιστορία και απήχηση στα λαϊκά στρώματα τα οποία κατεξοχήν τροφοδοτούν και ταυτόχρονα απολαμβάνουν τον Βασιλιά των Σπορ. Ο Άλαν Σίρερ γέννημα θρέμμα του Νιούκαστλ, κορυφαίος σκόρερ της Premier League, “σημαία” της Newcastle United, και πλέον βετεράνος, σε πρόσφατο άρθρο του στο περιοδικό Athletic εκφράζει από τη μια τη χαρά του για την απομάκρυνση του προηγούμενου ιδιοκτήτη, και την ελπίδα του ότι το μέλλον επιφυλάσσει χαρές και νέες δόξες για το αγαπημένο του κλαμπ, αφετέρου φαίνεται προβληματισμένος για τους νέους ιδιοκτήτες, Ας δούμε τι λέει:

“Ξέρουμε πως υπάρχουν και επιπτώσεις γύρω απ’ την αγορά. Χρωστάμε στον εαυτό μας και στην κοινή γνώμη να ακούσουμε τα ευρήματα για την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Σαουδική Αραβία, να εκπαιδεύσουμε τον εαυτό μας και να ξέρουμε πού μπαίνουμε.Δεν είναι στον τομέα μου, αλλά μου φαίνεται δεν έπαιξαν ρόλο στην εξαγορά της Νιούκαστλ τα ηθικά ζητήματα. Έπαιξαν κάποιο ρόλο στις συζητήσεις, αλλά όχι στη διαδικασία της λήψης της απόφασης”.

Ο Σίρερ έκλεισε το κείμενο του τονίζοντας: “Οι Σαουδάραβες εμφανίστηκαν στην Νιούκαστλ και είμαι ενθουσιασμένος απ’ το γεγονός, αλλά έχω και αντικρουόμενα συναισθήματα. Θέλω η ομάδα μου να ανταγωνίζεται, να σημαίνει κάτι, να μην έχει απλά μία κενή ύπαρξη. Έχουμε την ευκαιρία τώρα και χαίρομαι. Θέλω η ομάδα μου να αντιπροσωπεύει την πόλη μου και όχι ένα μακρινό, απολυταρχικό καθεστώς. Φαίνεται πως το δεύτερο ανοίγει τον δρόμο στο πρώτο”. Για όποιον δεν γνωρίζει, να ξέρει ότι οι Σαουδάραβες ηγέτες είναι υπεύθυνοι για την γενοκτονία στην Υεμένη. Πέρα από τους ανελέητους βομβαρδισμούς, δεν επιτρέπουν να περάσουν κλιμάκια των Ηνωμένων Εθνών, της Ερυθράς Ημισελήνου και άλλων οργανώσεων που θα παρείχαν ανθρωπιστική βοήθεια σε άμαχους. Παιδιά και ενήλικες πεθαίνουν από ασιτία και μαζί με τα άλλα η χώρα (της Υεμένης) πλήττεται από την χολέρα. Στην ίδια την Σ. Αραβία τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι ένα μακάβριο ανέκδοτο, για τις γυναίκες, τους αντιφρονούντες, την ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα κλπ.

Η ομάδα που υποστηρίζω, η ΑΕΚ, θεωρείται και είναι από τις κορυφαίες ελληνικές ομάδες, με προσφυγικές ρίζες και αντισυστημικό χαρακτήρα στην οπαδική βάση της. Ο Ολυμπιακός ΣΦΠ είναι η δημοφιλέστερη ομάδα στην Ελλάδα με έντονη δημοφιλία στα λαϊκά στρώματα, λαϊκό χαρακτήρα (οπαδοί του οι ναυτεργάτες στο Πέραμα και οι λιμενεργάτες στον Πειραιά). Και οι δυο ομάδες έχουν περάσει Πέτρινα Χρόνια. Και οι δυο ομάδες υπέφεραν κάποια περίοδο από ανυπόφορα χρέη. Η ΑΕΚ βρήκε τον “Σωτήρα” της, δίχως να γλιτώσει τον υποβιβασμό και την πτώχευση. Ο Ολυμπιακός στάθηκε πιο τυχερός (δεν θα επεκταθώ, όσοι ξέρουν, ξέρουν). Και οι δυο ομάδες διοικούνται από ανθρώπους αυταρχικούς και που πλουτίζουν με “ύποπτα” μέσα. Στην ΑΕΚ, λόγω ιδιοσυγκρασίας τον δικό μας τον κράζουμε συχνά πυκνά. Στον Ολυμπιακό, ακόμη και εκείνοι που – όντως το πιστεύω! – ιδεολογικά και ηθικά τους χωρίζει άβυσσος με την τωρινή διοίκηση της ομάδας του Μεγάλου Λιμανιού της Χώρας, δεν τους βλέπω να το πολύ σκαλίζουν δημόσια. Πιστεύω εν τούτοις πως δεν αυταπατώνται και ξέρω πως αυτοί που με αγάπη θεωρώ Συντρόφους, αλλά τυχαίνει να είμαστε σωματειακά αντίπαλοι, ξέρω ότι δεν είναι χαρούμενοι πλήρως. Και λέω πλήρως γιατί στο αγαπημένο μας άθλημα, για το οποίο όλοι έχουμε σκίσει γόνατα και αγκώνες στις αλάνες, έχουμε τσακωθεί για τις ομάδες και κάθε βδομάδα περιμένουμε το σαββατοκύριακο, υφίσταται διχασμός. Από τη μια η αγνή και ανεπιφύλακτη αγάπη και αφοσίωση στα χρώματα και το έμβλημα του Συλλόγου και της Ομάδας, της οποίας κάθε νίκη μας στέλνει στους Επτά Ουρανούς και κάθε ήττα μας καταρρακώνει και μας προκαλεί δυστυχία, οργή και πένθος, που όμως σύντομα ξεχνιέται και περιμένουμε με λαχτάρα το επόμενο σαββατοκύριακο για τη ρεβάνς. Από την άλλη το στυγνό, κυνικό και αμείλικτο επιχειρηματικό μοντέλο που υπολογίζει μονάχα αποτελέσματα, επιδόσεις, στατιστικές και μας έχει κάνει – κάποιους – να εκτιμούμε κάποια ομάδα βάση στοιχηματικής απόδοσης και όχι βάση έμψυχου δυναμικού. Για να πετύχει μια ομάδα, θέλει να ρέει το χρήμα, άφθονο και δίχως όρια. Όλοι οι ποδοσφαιρόφιλοι τα γνωρίζουν αυτά. Λίγοι είναι αυτοί που δεν τους νοιάζει. Αλλά, για να κλείσω με τη Newcastle United, ακόμα και οι σκεπτόμενες “καρακάξες” (Magpies) όταν θα έρχονται οι επιτυχίες, θα χοροπηδάνε σαν μικρά παιδιά.

Τα λέμε στο γήπεδο!

Κώστας Μαζιώτης