Την Δευτέρα που πέρασε, σε δημοπρασία που έγινε από τον οίκο Christie’s στη Νέα Υόρκη, πουλήθηκε στην τιμή των 195 εκατομμυρίων δολαρίων το γνωστό πορτρέτο της Μέριλιν Μονρόε που φιλοτέχνησε ο πολύς Άντι Γουόρχολ το 1964.
Όπως διαβάζω στην Εφημερίδα των Συντακτών, το εν λόγω έργο τέχνης φέρει τον τίτλο “Shot Sage Blue Marylin”, είναι “χρωματισμένο με μελάνι μεταξοτυπίας και ακρυλικό,… [και] είναι ένα από τα πέντε πορτρέτα ενός μέτρου επί ένα μέτρο με ζωντανά, έντονα και αντίθετα χρώματα που δημιούργησε ο Νεοϋορκέζος καλλιτέχνης το 1964 από μια φωτογραφία για την προώθηση της ταινίας “Niagara” το 1953”.
Με την τιμή την οποία έπιασε, είναι πλέον το ακριβότερο έργο έργο τέχνης του 20ου αιώνα. Πριν, αυτή την ιδιότητα κατείχε το “Γυναίκες από το Αλγέρι” του Πάμπλο Πικάσο, που το 2017 πουλήθηκε αντί 179,4 εκατομμυρίων δολαρίων. Για την ιστορία, το ακριβότερο έργο τέχνης από όλες της ιστορικές περιόδους είναι το “Salvator Mundi” του Λεονάρντο ντα Βίντσι· το Νοέμβρη του 2017 σε δημοπρασία κατακυρώθηκε σε εκείνον (ή εκείνη, άγνωστο) που προσέφερε το εξωφρενικό ποσό των 450,3 εκατομμυρίων δολαρίων.
Από τη μια, αυτές οι δημοπρασίες πραγματοποιούνται ώστε να συγκεντρώνονται χρήματα για αναξιοπαθούντες, παιδιά και ενήλικες, για παροχή φροντίδας σε ό,τι αφορά στην υγεία, την εκπαίδευση την τροφή και την παροχή ακόμη και νερού. Εκ της συμβάσεως είμαι υποχρεωμένος να δεχτώ ότι, όντως, τα τεράστια αυτά ποσά πηγαίνουν εκεί όπου προορίζονται. Από την άλλη, βγαίνουν συχνά πυκνά δημοσιεύματα που φανερώνουν ότι ο κόσμος της αγοράς έργων τέχνης λεκιάζεται από κυκλώματα που ξεπλένουν μαύρο χρήμα. Δεν θα ξεχάσω εκείνο το απίθανο συμβάν όπου σε δημοπρασία που έλαβε χώρα στην Ιταλία, πωλήθηκε γλυπτό που φέρει μια ξεχωριστή και ανεπανάληπτη ιδιότητα: είναι αόρατο. Μένει τίποτε άλλο να πω;
Κώστας Μαζιώτης
