Στην Εφημερίδα των Συντακτών, στην ηλεκτρονική της έκδοση, διαβάζουμε για ένα εξαιρετικά σημαντικό, πιστεύω, αίτημα της Ομάδας Εκπαιδευτικών που υποστηρίζουν την εκπαίδευση στις φυλακές. Η Ομάδα αυτή, επικαλούμενη τον νόμο 4763/2020, ζητά την ίδρυση και λειτουργία σχολείου για τις γυναίκες κρατούμενες στον Κορυδαλλό.
Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία που διαθέτει η Ομάδα Εκπαιδευτικών, “στο Κατάστημα Κράτησης Κορυδαλλού ΙΙ κρατούνται περίπου 170 υπόδικες κρατούμενες από τις οποίες το 45% δεν έχει ολοκληρώσει την εννεαετή υποχρεωτική εκπαίδευση και δεν έχει εργαστεί ούτε πρόκειται να λάβει σύνταξη”.
Εύκολα καταλαβαίνει κανείς πως αυτές οι γυναίκες, στερούμενες της στοιχειώδους μόρφωσης, είναι, μάλλον, απίθανο να καταφέρουν να επανενταχθούν στο κοινωνικό σύνολο. Αντίθετα, με τις στοιχειώδεις γνώσεις – που δεν είναι προνόμιο, αλλά δικαίωμα – είναι σαφώς πιο εύκολο να επανενταχθούν, βρίσκοντας αξιοπρεπή εργασία. Επιπλέον, θα είναι σε θέση να γνωρίζουν τα δικαιώματά τους, καθώς επίσης να ενημερώνονται για οτιδήποτε τις αφορά.
Αναδημοσιεύω από την Εφημερίδα των Συντακτών:
«Κατανοούμε τον ιδιαίτερα ευάλωτο χαρακτήρα του πληθυσμού των γυναικείων φυλακών και θεωρούμε ιδιαίτερα καθοριστικό και προστατευτικό παράγοντα την πρόσβαση των γυναικών αυτών σε επίσημες εκπαιδευτικές δομές του Υπουργείου, οι οποίες πέρα από την αποτελεσματικότερη διαχείριση του χρόνου του εγκλεισμού, θα τους δώσει και τα εφόδια για αξιοπρεπή αντιμετώπιση της καθημερινότητας, όταν αποφυλακιστούν και κυρίως για να αποφύγουν ένα νέο εγκλεισμό για την ίδια ή άλλη πράξη» σημειώνει η ομάδα για να προσθέσει τα εξής:
«Η λειτουργία εκπαιδευτικών δομών σε άλλες γυναικείες φυλακές, αλλά και στις αντρικές φυλακές που βρίσκονται στο ίδιο σύμπλεγμα καταστημάτων κράτησης και όπου λειτουργούν Δημοτικό Σχολείο, Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας, ΔΙΕΚ με τρεις ειδικότητες, τμήματα εκμάθησης ελληνικών, τμήμα κινηματογράφου κτλ, αποτελεί καλή πρακτική που θα πρέπει να επεκταθεί και σε άλλα καταστήματα. Το δικαίωμα στην εκπαίδευση οφείλει να εφαρμόζεται ανεξαρτήτως φύλου, κοινωνικής τάξης και εθνότητας».
Τη δημιουργία εκπαιδευτικής δομής στον Κορυδαλλό στηρίζει η Ομοσπονδία ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδος με ψήφισμα στήριξης στο οποίο κάνει λόγο για δίκαιο αίτημα, που χρειάζεται να ικανοποιηθεί άμεσα. Στην ανάγκη ίδρυσης εκπαιδευτικών δομών όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης και τμημάτων εκμάθησης της Ελληνικής γλώσσας στα καταστήματα κράτησης και στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού έχει αναφερθεί επανειλημμένα και η Β’ ΟΛΜΕ Πειραιά, η οποία σε πρόσφατη ανακοίνωσή της με τίτλο «να τι συμβαίνει όταν δεν υπάρχει σχολείο στις γυναικείες φυλακές» σχολιάζει πως «είναι τραγικό να καλύπτονται με τέτοιους παραπλανητικούς τρόπους οι ανεπάρκειες και οι αμέλειες ενός σωφρονιστικού συστήματος που συντηρεί και αναπαράγει τις διακρίσεις και τις ανισότητες, που υποκρίνεται κοινωνική ευαισθησία με τρόπο ανέξοδο και ανάρμοστο».
Ο Ιταλός νομομαθής του 17ου – 18ου αιώνα, Τσέζαρε Μπεκαρία, έγραφε ότι στόχος της ποινής δεν πρέπει να είναι η εξόντωση του κατάδικου, αλλά ο σωφρονισμός του. Επίσης, κάποιος είχε πει πως το επίπεδο ενός πολιτισμού γίνεται αντιληπτό από τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονται οι κρατούμενοι στις φυλακές.
Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.
Κώστας Μαζιώτης
