Στιγμιοτυπία

Καθόταν μόνος αραχτός στο πάρκο
Έπαιζε μουσική από το πλέιερ
Τέρμα τα μπάσα
Κι η μελωδία έρεε πλούσια
Κι απαλά μαλάκωνε η διάθεσή του

Το κολλητάρι του ήρθε κι άραξε
Κι αρχίσαν να φλυαρούν για τον Μπένγιαμιν
Και για την Χάνα Άρρεντ
Και για τον υπαρξισμό του Κίρκεγκορ
Και για την φαινομενολογία του Μάρτιν Χάιντεγγερ
Του Νίτσε τον μηδενισμό
Και του Επίκουρου τον υλισμό
Μακριά από κάγκουρες
Κι ευυπόληπτους μεσήλικες
Που κάποτε μαλλιά μακραίναν
Και στα γόνατα σκισμένα τα τζιν φορούσα
(σάμπως φταίγαν κι αυτοί;)
Μακριά απ’ όλους τούτους
Οι δυο παρίες γραφικοί
Θαυμάζαν πόσο ο Έλλιοτ
Και ο Σεφέρης είναι ποιητές μεγάλοι
Πόσο η Φόνισσα του κοσμοκαλόγερου Σκιαθίτη
Είναι θυσαύρισμ’ ακριβό μεγάλο

Αυτά και άλλα πλείστα συζητούσαν
Με συνοδεία τις ρίμες του αδελφού
Και τις παραγωγές του δισκοκαβαλάρη
Και το ταξίδι τραβάει
Και τραβάει.

Κ.Μ.