Σοφιστικέ ποπ αμεσότητα: Συνέντευξη με την Lou Is

Lou is (aka Λουΐζα Σοφιανοπούλου ) γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα.  Παίζει  πιάνο, έχει πτυχίο αρμονίας, σπούδασε φωνητική με την Karen Solomon, τη Νένη Ζάππα και με τον Robert Bicknell στο Λονδίνο ενώ τα τελευταία χρόνια παραδίδει μαθήματα ορθοφωνίας και τραγουδιού.

Από μικρή ηλικία άρχισε να πειραματίζεται στο χώρο της μουσικής εξερευνώντας τις δυνατότητες και το εύρος της φωνής της, που καλύπτει ένα ευρύ φάσμα επιρροών: από την alternative pop & rock μέχρι τη jazz και από τα blues μέχρι την ethnic. Στη διάρκεια των τελευταίων 15 χρόνων έχει συνεργαστεί με σπουδαίους Έλληνες καλλιτέχνες όπως οι Μαρία Φαραντούρη, Δήμητρα Γαλάνη, Ελένη Βιτάλη, Διονύσης Τσακνής, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Φοίβος Δεληβοριάς, Φίλιππος Πλιάτσικας, Γιάννης Κότσιρας, Μανώλης Φάμελλος και πολλούς άλλους. Ως μουσικός  και τραγουδίστρια έχει συμμετάσχει στις παιδικές παραστάσεις «Ο Γαργαληστής» , «Ο Αγησίλαγος»  και «Η θυμωμένη Μπετονιέρα» του Δημήτρη Μπασλάμ ενώ ερμηνευτικά συμμετείχε στους δίσκους του Μανώλη Φάμελλου «Ποτέ όπως πριν», του Γιώργου Μυλωνά «Καλοκαίρια που γελούν» και του Τάσου Ρωσσόπουλου «Να υποθέτω τη ματιά».

Το 2016 κυκλοφόρησε το πρώτο της ανεξάρτητο άλμπουμ με τίτλο «Dragons» σε στίχους και μουσική δική της. Ως μέλος της ομάδας Heroes- A tribute to David Bowie, την ίδια χρονιά διοργάνωσε υπό την αιγίδα της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ συναυλία για  την υποστήριξη των προσφύγων ενώ στις αρχές του 2017 παρουσίασε μουσική παράσταση δικής της έμπνευσης στο Μέγαρο Μουσικής στα πλαίσια αφιερώματος στην ιδιαιτερότητα της Ανθρώπινης φωνής. Είναι επίσης είναι μια από τις τρεις τραγουδίστριες του ιδιαίτερα επιτυχημένου αφιερώματος στον Leonard Cohen  «A tribute to Leonard Cohen»  που κέρδισε το κοινό στη sold out συναυλία στον Κήπο του Μεγάρου τον Σεπτέμβριο του 2018 και συνέχισε την πετυχημένη πορεία του σε άλλα μεγάλα θέατρα. Η Lou Is εμφανίζεται με τη μπάντα της (αλλά και σε ακουστική σύνθεση) σε μουσικές σκηνές, μπαρ αλλά και events με jazz, soul, pop αλλά και τραγούδια  από soundtrack και musical. Παράλληλα γράφει και πειραματίζεται συνεχώς πάνω σε νέα τραγούδια.

Τον Οκτώβριο του 2021 επέστρεψε με το « In The Rain», το πρώτο της μετά από καιρό ολοκαίνουργιο τραγούδι : νέα αισθητική, νέος ήχος, δυνατή μελωδία & ρεφρέν, δείγμα ερμηνευτικής ωριμότητας και πληρότητας. Ταυτόχρονα είναι και η πρώτη της συνεργασία με τη The Hubsters, όπου θα κυκλοφορήσουν και τα επόμενα τραγούδια της. Ένα νέο ξεκίνημα που δείχνει ότι έφθασε η στιγμή η Lou Is να προσωποποιήσει μια τεράστια εμπειρία χρόνων, με τα φώτα τη σκηνής αυτή τη φορά στραμμένα πάνω της!

H Lou Is για μένα εκφράζει μια απενοχοποιημένη, σοφιστικέ και, ταυτόχρονα – αυτό είναι που με κερδίζει – πηγαία αμεσότητα. Να το γράψω πιο απλά: είναι η ποπ μουσική που θα κυριαρχούσε σε έναν πιο δίκαιο και πιο όμορφο κόσμο. Αισθανόμουν ότι έπρεπε οπωσδήποτε να την φιλοξενήσει ο Τοποτηρητής με κάποιον τρόπο. Με μεγάλη μου χαρά παρουσιάζω της απαντήσεις που γενναιόδωρα έδωσε σε λίγες ερωτήσεις που της απηύθυνα. Την ευχαριστώ πολύ και εύχομαι να μας χαρίσει πάμπολλες όμορφες ποπ ερμηνείες ακόμα.

 

Έχεις συμμετάσχει σε παιδικές παραστάσεις. Πόσο διαφορετικές απαιτήσεις έχει μια τέτοια παράσταση, από μια αντίστοιχη που απευθύνεται για ενήλικες.

Για μένα θυμάμαι είχε διαφορετικές απαιτήσεις συγκέντρωσης. Τα παιδιά είναι αυθόρμητα κι εκφράζουν τη χαρά , τη διασκέδαση ή και τη βαρεμάρα τους έξω από ευγένειες αν μπορώ να το πω γελώντας. Ζουν την εμπειρία πιο έντονα, γελάνε δυνατά, σχολιάζουν, κάνουν ερωτήσεις το οποίο είναι πολύ ωραίο, μερικές φορές όμως κάνουν απλώς φασαρία και τότε γίνεται για μας πολύ δύσκολη η παράσταση. Σίγουρα είναι υπέροχη πρόκληση να είσαι ξεκάθαρος, εκφραστικός και ενδιαφέρων για τα παιδιά χωρίς να γίνεις καρικατούρα.

Το “In the rain” είναι υπέροχο. Πες μας τι να περιμένουμε από την ολοκληρωμένη σου δουλειά, όταν έρθει.

Χαίρομαι πολύ που σας άρεσε. Μέσα στο πρώτο lockdown άρχισα να γράφω κάποια τραγούδια με κοινό θέμα ένα διάλογο, μια ιστορία αγάπης σε κρίση , μια σημαντική στιγμή που θα κρίνει την πορεία της. Στο δεύτερο lockdown μπήκα σε διαδικασία παραγωγής ενός μίνι άλμπουμ το οποίο θα έρθει στα αυτιά σας σταδιακά. Οι στίχοι είναι αρκετά προσωπικοί και συναισθηματικοί σαν κι εμένα αλλά μαζί με τις μελωδίες βρίσκουν την εξωστρέφεια και την αμεσότητα που χρειάζεται για να επικοινωνήσω με τον κόσμο.

Πόσο δύσκολη είναι η παραγωγή ενός δίσκου στην εποχή της πανδημίας και των λοκνταουν; Πώς αντιμετωπίσατε το ζήτημα εσύ και οι συνεργάτες σου;

Αρκετά δύσκολη θα έλεγα, ειδικά για εμάς που κάνουμε ανεξάρτητες παραγωγές σε μικρά στούντιο και στα σπίτια μας. Οι μετακινήσεις ήταν σοβαρό πρόβλημα, τα οικονομικά μας πολύ περιορισμένα, οι πρόβες σχεδόν αδύνατες. Αυτό που με έσωσε ήταν το μίνι στουντιάκι που έχουμε φτιάξει με το σύντροφό μου στο σπίτι όπου πειραματίστηκα πάνω στα κομμάτια και ηχογράφησα πάρα πολλές φωνές. Τα υπόλοιπα εξ ‘αποστάσεως με τον Χαράλαμπο Κουρτάρα( aka Silly Boy) και τον Ηλία Αρωνίδη που έκαναν την παραγωγή του δίσκου. Οι λίγες φορές που βρεθήκαμε στο Νipio Studio του Κύριος Κ. και δουλέψαμε παρέα ήταν από τις πιο ωραίες μέρες της καραντίνας.

Πέρα από τις σπουδές σου, έχεις διαγράψει μια μακρόχρονη πορεία, έχοντας συνεργαστεί με πολύ μεγάλα ονόματα του εγχώριου ρεπερτορίου. Τι έχεις αποκομίσει από αυτή την εμπειρία;

Πέρα από αυτές τις συνεργασίες έχω βρεθεί και μπροστά σε πολλά project, έχω αναλάβει events κι έχω κάνει πολλές δικές μου συναυλίες σε μικρότερη κλίμακα. Όλα αυτά σαν σύνολο μου έχουν δώσει τεράστια δύναμη και αυτοπεποίθηση να στέκομαι στη σκηνή , να εκφράζομαι όπως νοιώθω ,να έχω εμπιστοσύνη στη φωνή και τις δυνατότητές μου και να μπορώ να αντιμετωπίσω ό,τι κι αν συμβεί. Όταν ξεκίνησα δεν ένοιωθα τέτοια ελευθερία και δύναμη.

Θα ήθελα τη γνώμη σου για την σύγχρονη ελληνική σκηνή.

Πιστεύω πως υπάρχει πολύ ταλέντο, έμπνευση, δημιουργικότητα και ξεχωριστοί καλλιτέχνες. Δυστυχώς πρέπει να ψάχνεις για να τους βρεις, ή από τύχη να πέσεις πάνω τους και οι ίδιοι να δίνουν μονίμως τεράστιο αγώνα για να συνεχίζουν να κάνουν αυτό που αγαπούν και κάπως αυτό να φτάνει στα αυτιά μας. Δεν υπάρχει υποστήριξη κρατική για τη σύγχρονη μουσική και οι εταιρείες και τα ραδιόφωνα προωθούν πολύ συγκεκριμένα πράγματα οπότε οι υπόλοιποι προχωράμε με τη στήριξη και τη βοήθεια των γύρω μας.

Τέλος, αν θες, μπορείς να μοιραστείς μαζί μας τους αγαπημένους σου δίσκους, ταινίες ή βιβλία (ή και από όλα μαζί).


Πωπω..Δύσκολο να διαλέξω… Interstellar, The Shawshank Redemption, The Sound of Music
Βιβλία: Lord of the Rings, Σιντάρτα, Το άρωμα του Ονείρου
Δίσκοι: GraceJeff Buckley, ln Rainbows -Radiohead , The FututeLeonard Cohen, High as Hope – Florence+ The Machine, Αλκίνοος ΙωαννίδηςΝεροποντή, Αφού λοιπόν ΞεχάστηκαΠαύλος Παυλίδης, ΜπλουμNalyssa Green