Πυρκαγιές ίσον ανεμογεννήτριες;

η μισή Ελλάδα καίγεται.

Συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια;

Όχι ακριβώς, γιατί δεν είναι πολλά τα χρόνια που δημιουργούνται τόσες εστίες πυρκαγιών ταυτόχρονα που να καλύπτουν τόσο τεράστια έκταση – αυτό το λεκανοπέδιο Αττικής έχει σχεδόν αποψιλωθεί, για την Ηλεία πλέον τι να πούμε τώρα και η Βάλια Κάλντα λένε καίγεται, ενώ στον Έβρο στη Δαδιά καίγονται τέσσερις μέρες ασταμάτητα.

Όσο κι αν δεν θέλουμε να είμαστε ούτε συνωμοσιολόγοι ούτε να αποκαλύπτουμε άξαφνα και, πέφτοντας από τα σύννεφα, πονηρά σχέδια, το γεγονός ότι πριν λίγους μήνες επτά εθνικοί δρυμοί αποχαρακτηρίστηκαν –καταργήθηκαν, δηλαδή οι φορείς διαχείρισής τους ανάμεσά τους στη Βάλια Κάλντα και στην Πεντέλη και στον Έβρο, όπου και εκεί γίνεται παρανάλωμα – και αν σε όλα αυτά προστεθεί το γεγονός ότι εμφανίστηκαν, ταυτόχρονα τόσες εστίες πυρκαγιάς, όσο να ‘ναι μας βάζει σε σκέψεις

Είναι κοινώς γνωστό πως η κυβέρνηση θέλει να επενδύσει στις ανεμογενήτριες ως ανανεώσιμη πηγή ενέργειας, φιλική στο περιβάλλον. Είναι; Όπου υπάρχουν ανεμογεννήτριες, έχει εκκαθαριστεί από δέντρα και φυτά ο τόπος. Επιπρόσθετα, άγρια πτηνά έχουν βρει βίαιο θάνατο από τους έλικες. Όχι και τόσο φιλική στο περιβάλλον.

Προσφέρουν, λένε φτηνό ρεύμα. Δυστυχώς, ακόμα και στις προηγμένες χώρες το ρεύμα από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι πανάκριβο. Στη Γερμανία και τη Γαλλία επανέρχονται στον λιγνίτη. Να σημειωθεί πως ο Πρόεδρος Μακρόν κρατικοποίησε στο 100% την κύρια εταιρία παραγωγής και παροχής ενέργιας. Αν μη τι άλλο, κάτι δείχνουν όλα αυτά. Αξίζει, επιπλέον, να σημειωθεί πως στα σημεία αυτά στα οποία χτίζονται ανεμογεννήτριες δεν υπάρχουν τρόποι – στην Ελλάδα λέμε – να αποθηκευτεί το ρεύμα. Άρα το ρεύμα που παράγουν με την αιολική ενέργεια, χάνεται, δεν καλύπτει ούτε τα γύρω χωριά.

Άρα, λοιπόν, ποιο το όφελος για την κοινωνία;

Αναρωτιέμαι και με πιάνει τρόμος ,τι θα γίνει το χειμώνα στις περιοχές που έχουν γίνει παρανάλωμα. Όταν βρέξει το χειμώνα, τι θα συγκρατήσει τα νερά, ποιό χώμα, ποιά δέντρα θα συγκρατήσουν τα ορμητικά νερά; Και μετά, πάλι, θα λέμε για ασύμμετρες απειλές. Όταν θα πλημμυρίζουν και θα πνίγονται σπίτια σε οικισμούς και πόλεις, θα φταίει πάλι ξένος δάκτυλος..

Είμαι θυμωμένος. Δε λέω στη Μεσόγειο πάντα υπήρχαν πυρκαγιές ,είναι θέρμη περιοχή, δεν είναι πάντα εμπρησμός, αλλά τα τελευταία χρόνια με εκθετική αύξηση των ταυτόχρονων πυρκαγιών παραγίνεται ύποπτο Δεν δικαιολογούνται από περιβαλλοντικούς λόγους τόσες πολλές ταυτόχρονες εστίες ανάφλεξης.

Υπάρχουν κάποιες φωνές που λένε ότι “δεν πειράζει, το πράσινο δεν φέρνει ανάπτυξη”, “η Μύκονος είναι ανάπτυξη”, “Παραλίες και ξαπλώστρες θέλουμε”. Πώς επωφελείται το κοινωνικό σύνολο από τα εκατομμύρια που σπαταλώνται κάθε καλοκαίρι στη Μύκονο στο Paradise λόγου χάρη; Από αυτά τα χρήματα, πηγαίνει, έστω και ένα λεπτό του ευρώ στη δημόσια υγεία, στη δημόσια εκπαίδευση, στους μη έχοντες, στους άστεγους;

Στους γονείς που δεν έχουν παππούδες να κρατάνε τα παιδιά, και ψάχνουν για ΚΔΑΠ και βρεφονηπιακούς, και παρακαλάνε για ένα Voucher;

Ο Ρίτσος έλεγε “τούτο χώμα είναι δικό τους και δικό μας”.

Δυστυχώς, εδώ και χρόνια, φοβάμαι ότι μάλλον δεν είναι έτσι.

Κώστας Μαζιώτης