“Όταν μια επανδρωμένη αποστολή καταφθάνει στον Άρη τον Ιούνιο του 1987 για να μελετήσει τον κόκκινο πλανήτη, τίποτα δεν προμηνύει πως θα βρεθεί αντιμέτωπη με μια έκπληξη. Οι κάτοικοι του Άρη είναι υπερμεγέθεις λύκοι. Είναι φίλοι ή είναι απειλή; Μέσα στα 9 κομμάτια του άλμπουμ ξετυλίγονται οι προσπάθειες για επανασύνδεση με την γη και όσα έμειναν πίσω, οι ελπίδες και οι ματαιώσεις που έρχονται με το να βρίσκεται κανείς μακριά από όσα αγαπάει και κάποιες σκληρές συνειδητοποιήσεις για τον τρόπο ζωής πίσω στην γη”.
Mουσικά το νέο άλμπουμ του Pan Pan και του Years of Youth με τίτλο “Λύκοι στον Άρη” κινείται στον χώρο της Synth Pop με χορευτικές διαθέσεις και sci-fi αισθητική – καθόλα ταιριαστό μιας και πραγματεύεται ένα ταξίδι στο διάστημα. Έχει υπέροχα τραγούδια με τα οποία μπορείς να χορέψεις αλλά μπορείς, επίσης, να τα ακούσεις μία Κυριακή απόγευμα και να βυθιστείς σε μια γλυκιά μελαγχολία που ώρες-ώρες έχουμε ανάγκη. Επίσης είναι τραγούδια που τα λόγια τους μπορούν να σε προβληματίσουν για τη μοίρα του πλανήτη μας μιας και όπως ακούμε στο κλείσιμο του άλμπουμ “πόλεμοι και κλιματική αλλαγή” οδηγούν τα πράγματα στην καταστροφή.
Θέλω να σταθώ ιδιαίτερα στο τραγούδι “Πιρουέτα” που από ό,τι φαίνεται είναι και το καινούργιο single που κυκλοφορεί μέσα από αυτό το άλμπουμ, ακολουθώντας τα “Ροζ φώτα” και το “Κάτι να σε ζεσταίνει”. Η “Πιρουέτα” έχει κάτι το ξεχωριστό· πρόκειται για έναν synthpop δυναμίτη, εν τούτοις η μελωδία του στα άπειρα αυτιά μου ακούγεται σαν να είναι βασισμένη σε κάποια μελωδία από το ρεπερτόριο της κλασικής μουσικής της εποχής του μπαρόκ. Προσοχή, δεν μιλάω για αντιγραφή, αλλά για επιρροή και το θεωρώ συγκλονιστικό ότι μπορεί σε ένα ποπ κομψοτέχνημα, όπως είναι η “Πιρουέτα” να συνδυαστούν το ακαδημαϊκό και λόγιο παρελθόν με μουσική με συνθεσάιζερ και drum machine που ξεσηκώνουν για χορό και ιδρώτα στην πίστα!
Σε σχέση με τις προηγούμενες δουλειές και των Echo Tides, όπου ο Pan Pan και ο Years of Youth είναι συνοδοιπόροι, αλλά και σε εκείνες του Pan Pan, ο ήχος είναι πιο λουστραρισμένος και αυτό δεν είναι καθόλου κακό, ίσα-ίσα αναδεικνύει τις μελωδικές γραμμές των συνθέσεων και προσδίδει περισσότερο σφρίγος στο ρυθμικό υπόστρωμα τους.
Χαίρομαι που είχα την ευκαιρία να ακούσω να τους “Λύκους στον Άρη”. Είναι πραγματικά υπέροχος δίσκος! Σας παροτρύνω να ψάξετε να τον ακούσετε και ελπίζω να φτάσει σε όσο το δυνατόν περισσότερα αυτιά γίνεται.
Ο Τοποτηρητής
ακούστε τους “Λύκους στον Άρη εδώ
