Νυχτοπερπατήματα #1 – του Βρασίδα Χατζησαϊα

Ζόρικη βραδιά η χθεσινή… λες και όλοι έχουν εξαφανιστεί
Είδα δύο γνωστούς, μα ήταν απασχολημένοι.. Δεν υπήρχε περίπτωση να αυτοπροσκληθώ… το έκανα αλλού… επιλεκτική αξιοπρέπεια; Μωρέ τι μας λες!

Στο “Αλλού” δεν με χάλασε καθόλου, δύναμαι να είπω… αραιώσουμε το αίμα μας με κιτρικό οξύ, ζύθο, μαγιά και βύνη – 98% όλα αυτά συν 2% αλκοόλη, πολλαπλασίασε το επί…έλα τώρα, ποιος μετράει; Επί τόσο όσο να μη μετανιώνεις που ξεπόρτισες. Βέβαια, για να λέμε την πάσα αλήθεια, εκείνο το σφηνάκι καλό – χρυσό, μα μπορούσα και χωρίς αυτό… Τι τα θες, καλέ μου; Άπαξ και είπες “βάλε”, αυτό ήταν, το έβαλε και θα πεις και ένα τραγούδι.

Το κλείσετε το μαγαζί, μα και πάλι ζητάς αυτό το κάτι παραπάνω… τι πάει να πει; Στερεά τροφή, να μαζέψει τα υγρά… ας είναι καλά το διανυκτερεύον φαστφουντάδικο – έχει και delivery 24/7… τσίμπησα το κατιτίς, άραξα Γιατί είχα καλή παρέα, πείραγμα και κουβεντούλα για μπαλίτσα και Moto GP, είπια καφεδάκι ώσπου έσκασε το φως της μέρας… δε λέει κάτι… όλοι ξέρουν πως “η μέρα είναι συμπλήρωμα της νύχτας”

Καλά ήταν.