Λίγα λόγια για τον Βίνσεντ Βαν Γκογκ


Ο Βίνσεντ βαν Γκογκ (Vincent Willem van Gogh, προφορά στα ολλανδικά: Φίνσεντ φαν Χοχ) (30 Μαρτίου 1853 – 29 Ιουλίου 1890) ήταν Ολλανδός ζωγράφος. Εν ζωή, το έργο του δεν σημείωσε επιτυχία ούτε ο ίδιος αναγνωρίστηκε ως σημαντικός καλλιτέχνης. Ωστόσο, μετά το θάνατό του, η φήμη του εξαπλώθηκε πολύ γρήγορα και σήμερα αναγνωρίζεται ως ένας από τους σημαντικότερους ζωγράφους όλων των εποχών.

Η επίδρασή του στα μεταγενέστερα κινήματα του εξπρεσιονισμού, του φωβισμού αλλά και εν γένει της αφηρημένης τέχνης, θεωρείται καταλυτική. Από μικρή ηλικία εμφάνισε σημάδια μελαγχολίας. Αρχικά σπούδασε θεολογία και για μικρό διάστημα υπήρξε πάστορας. Κατόπιν, διδάχτηκε ζωγραφική σπουδάζοντας για ένα έτος στην Αμβέρσα. Μετακομίζοντας στο Παρίσι όπου ζούσε ο αδερφός του Τέο Βαν Γκογκ, ήρθε σε επαφή με τους Ιμπρεσιονιστές δε χόμενος την επιρροή τους. Βέβαια, ο Βίνσεντ κατατάσσεται στους Μετα-Ιμπρεσιονιστές. Ενώ χρησιμοποίησε τεχνικές των Ιμπρεσιονιστών, διαμόρφωσε ένα προσωπικό στυλ, μεταξύ άλλων, χρησιμοποιώντας συμπληρωματικά χρώματα, κάτι που απέφευγαν οι Ιμπρεσιονιστές.
Στα έργα του βρίσκουν εφαρμογή οι νόμοι της φύσης, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον πίνακα “Έναστρη νύχτα” όπου στο έργο αυτό ο Βαν Γκογκ έχει απεικονίσει χαοτικές δίνες που ακολουθούν την κλιμάκωση Κολμογκόροφ, όπως προκύπτει από μαθηματική ανάλυση της εικόνας.

Μετά το θάνατο του βαν Γκογκ, η φήμη του εξαπλώθηκε ραγδαία, με αποκορύφωμα μεγάλες εκθέσεις έργων του που πραγματοποιήθηκαν στο Παρίσι (1901), το Άμστερνταμ (1905), την Κολωνία (1912), τη Νέα Υόρκη (1913) και το Βερολίνο (1914).

Συνολικά δημιούργησε σε διάστημα περίπου δέκα ετών περισσότερα από 900 πίνακες και 1000 μικρότερα σχέδια. Σώζεται ακόμα εκτενής αλληλογραφία του με τον αδελφό του, που περιλαμβάνει περισσότερα από 700 γράμματα. Επίσης ο Βαν Γκογκ είναι διάσημος για τις πινελιές του οι οποίες πολλές φορές παρουσιάζουν μια κίνηση.

Έναστρη νύχτα, 1899
Πορτρέτο του Μπάρμπα Τανγκί, 1887
Υπνοδωμάτιο στην Αρλ, 1888
Έναστρη νύχτα πάνω από τον Ροδανό, 1888
Βάζο με δεκαπέντε ηλιοτρόπια, 1888
Ανάμνηση από τον κήπο στο Εττέν (Κυρίες της Αρλ), 1888
Σταροχώραφο με κυπαρίσσια, 1889
Ο γιατρός Πωλ Γκασέ, 1890
Η εκκλησία της Auvers, 1890
Δρόμος με κυπαρίσσι κι αστέρι, 1890