“Ιεροτελεστία της άνοιξης”
Ψάχνω ένα αλλόκοτο όνειρο
Μια πρωτοφανή ιδεοληψία
Που να μου φανερώσει
Πώς είναι να ζω
Δίχως φόβο
Είναι πάλι κάποιες μέρες
Που θέλω να ερωτευθώ
Και να μην συναντήσω ποτέ την καλή μου
Παρά μόνο ν’ ανταλλάσσουμε
Μηνύματα αστεία κι αφελή συνήθως
Ελαφρά σαν την αβάσταχτη θαλπωρή
Μιας αγκαλιάς με ειλικρίνεια
Και τις άμυνες κατεβασμένες
Αναζητώ τον Απρίλη εκείνο
Που κανείς δεν γνώρισε ποτέ
Ούτε καν οι πρωτόπλαστοι προτού αμαρτήσουν
Ούτε καν ο Εωσφόρος πριν του μπουν ιδέες μεγαλείου και ανυπακοής
Έναν Απρίλη τεμπέλη
Στολισμένο με μαργαρίτες και βουκαμβίλιες
Να πίνει νέκταρ και να τρώει αμβροσία
Και στις φλέβες του να κυλάει ιχώρ ορμητικός
Ένας τέτοιος Απρίλης θέλω να ‘ναι η ζωή μου
Δίχως φόβο
Με μπόλικο πάθος
Απαλλαγμένος από το στίγμα της γνώσης και της ευθυκρισίας
Και από τον βραχνά της ύπαρξης
Θέλω να ζητήσω και να μου δοθεί
Θέλω να μη φοβηθώ
Θέλω ν’ αναλάβει άλλος την εκδίκηση
Θέλω να μη φοβηθώ
Θέλω οι πρώτοι να γίνουν έσχατοι και οι έσχατοι να γίνουν πρώτοι
Θέλω να μη φοβηθώ
Θέλω οι αμνοί να σωθούν από την ανοιξιάτική σφαγή
Θέλω να μη φοβηθώ
Θέλω τέλος να μην έχω ανάγκη την έχθρα
Και θέλω να μη φοβηθώ
Όσο κράτησε
Είναι αρκετό.
*το ποίημα συνιστάται να διαβάζεται ακούγοντας παράλληλα το ακόλουθο μουσικό κομμάτι:
