Ήταν απογοητευμένος. Πάλι δεν τη συνάντησε. Είχε ντυθεί, είχε αρωματιστεί, ήταν αυτό που λέμε σενιαρισμένος. Είχε βάλει, μάλιστα, την πιο κουλ μπλούζα, με την εντυπωσιακή στάμπα στο στήθος. Ήταν η τρίτη φορά που πήγε στην “Αποθήκη”, και εκείνη, πάλι, δεν εμφανίστηκε. Έφερε μια γύρα και στα άλλα στέκια, μήπως την πετύχαινε, όμως τίποτα.
Καθώς πάλευε την έκτη μπίρα, άρχισε να παραδέχεται, επιτέλους, ότι αρκετά είχε ασχοληθεί – καλύτερα, αρκετά έτρεφε ελπίδες. Η τύπισσα δεν τον ήθελε. Δεν της έκανε. Γιατί; Έχει σημασία; Καμία. Αν ο άλλος δεν σου τραβάει το ενδιαφέρον, δεν σε αναστατώνει, δεν γίνεται τίποτα. Σκληρό; Σίγουρα, αλλά, εδώ που τα λέμε, ισχύει για όλα τα πλάσματα. “Ευκαιρία να γράψω κι άλλο τραγούδι” σκέφτηκε και παρήγγειλε μια μπίρα ακόμη.
Τζίμης Σοφός
