Μη μ’αρχινίσεις πού χάθηκα και τέτοια, θα σηκωθώ να φύγω, νταξ’;
Τι να γίνει ρε συ; Φάγαμε μεγάλη ήττα ‘δερφάκι μου. Μιλάμε, τα μαγαζιά κλαίνε με μαύρο δάκρυ. Το Πάσχα δούλεψαν και τέρμα, πάει, αυτό ήταν.
Πού να βγει ο κοσμάκης; Θα δώσει στο παιδί να βγει ένα εικοσάρι κι ο κόσμος όλος. Να’ναι καλά το νέτφλιξ, θα κατσουν τα γερόντια να δουν καμιά σειρά, στο τρίτο επ’σόδιο καληνύχτα, τους πήρε ο ύπνος και τους βρίσκουν τα παιδιά τα ξημερώματα που γυρνάν που κοιμούντε μάνα πατέρας μαζί στο γκαναπέ.
Θα ναρθουν τουρίστες; Με είκοσι ευρώ πτήση για Άκτιο, τι λεφτά ν’αφήσουν οι καψεροί; Δε βοηθάει κι ο καιρός να πούμε, Μάη μήνα και μόνο Μάης δεν ήταν, κατάλαβες τι παίχτηκε τώρα; Άντε να δούμε τι θα γίνει…
Αδερφούλι έφυγα. Φχαριστώ για τον καφέ, χρωστάω την επόμενη φορά πατητή από τον Πάνο.
Άντε γεια!
Ο Νυχτοκρώλης
