Ο Βασίλης Ραφαηλίδης αναγνώριζε πως δίχως την μεταφυσική δεν θα υπήρχε ποίηση. Το ακόλουθο χωρίο από την Αποκάλυψη του Ιωάννη ακούγεται σε μια πανέμορφη σεκάνς του “Στάλκερ”. Ευχαριστώ των Θ. Α. που με παρότρυνε να την παρακολουθήσω.
…καὶ σεισμὸς μέγας ἐγένετο, καὶ ὁ
ἥλιος μέλας ἐγένετο ὡς σάκκος τρίχινος,
καὶ ἡ σελήνη ὅλη ἐγένετο ὡς αἷμα,
6-13 καὶ οἱ ἀστέρες τοῦ οὐρανοῦ ἔπεσαν εἰς
τὴν γῆν, ὡς συκῆ βάλλουσα τοὺς ὀλύνθους
αὐτῆς, ὑπὸ ἀνέμου μεγάλου σειομένη,
6-14 καὶ ὁ οὐρανὸς ἀπεχωρίσθη ὡς βιβλίον
ἐλισσόμενον, καὶ πᾶν ὄρος καὶ νῆσος ἐκ τῶν
τόπων αὐτῶν ἐκινήθησαν·
6-15 καὶ οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς καὶ οἱ
μεγιστᾶνες καὶ οἱ χιλίαρχοι καὶ οἱ πλούσιοι
καὶ οἱ ἰσχυροὶ καὶ πᾶς δοῦλος καὶ ἐλεύθερος
ἔκρυψαν ἑαυτοὺς εἰς τὰ σπήλαια καὶ εἰς τὰς
πέτρας τῶν ὀρέων,
6-16 καὶ λέγουσι τοῖς ὄρεσι καὶ ταῖς πέτραις·
πέσατε ἐφ᾿ ἡμᾶς καὶ κρύψατε ἡμᾶς ἀπὸ
προσώπου τοῦ καθημένου ἐπὶ τοῦ θρόνου
καὶ ἀπὸ τῆς ὀργῆς τοῦ ἀρνίου,
6-17 ὅτι ἦλθεν ἡ ἡμέρα ἡ μεγάλη τῆς ὀργῆς
αὐτοῦ, καὶ τίς δύναται σταθῆναι;
μτφρ.
και έγινε σεισμός μεγάλος. Και ο ήλιος έγινε
μαύρος σαν σάκος τρίχινος και η σελήνη όλη
έγινε σαν αίμα.
6-13 Και οι αστέρες του ουρανού έπεσαν στη γη
όπως η συκιά ρίχνει τα άγουρα πρώιμα σύκα
της, όταν σείεται από δυνατό άνεμο.
6-14 Και ο ουρανός αποχωρίστηκε (από το
στερέωμα) σαν (αρχαίο) βιβλίο που τυλίγεται
ελικοειδώς (κυλινδρικά). Και κάθε όρος και νήσος
μετακινήθηκαν από τον τόπο τους.
6-15 Και (τότε) οι βασιλιάδες της γης, και οι
μεγιστάνες, και οι χιλίαρχοι, και οι πλούσιοι, και
οι ισχυροί, και κάθε δούλος και ελεύθερος,
έκρυψαν τους εαυτούς τους στα σπήλαια και
στους βράχους που είναι στα όρη.
6-16 Και λένε στα όρη και στα βράχια. Πέστε
πάνω μας και κρύψτε μας από το πρόσωπο
εκείνου που κάθεται πάνω στο θρόνο και από
την οργή του Αρνίου.
6-17 Γιατί ήρθε η ημέρα η μεγάλη της οργής
τους, και ποιος μπορεί να σταθεί (να τους
αντιμετωπίσει);
