Ο Άλντους Χάξλεϋ (Aldous Leonard Huxley, 26 Ιουλίου 1894 – 22 Νοεμβρίου 1963) ήταν Άγγλος μυθιστοριογράφος και σατιρικός συγγραφέας.
Το περιφημότερο έργο του είναι ο Θαυμαστός καινούργιος κόσμος, μια εφιαλτική, προφητική ενατένιση ενός τέλειου τεχνοκρατικά πολιτισμού μίας μελλοντικής κοινωνίας που βασίζεται στον φυσικό και ψυχολογικό καταναγκασμό. Η απαισιόδοξη φουτουριστική φαντασία του Άλντους Χάξλεϋ, που με τον Θαυμαστό καινούριο κόσμο έφτασε στο αποκορύφωμά της, χάρισε στη λογοτεχνία επιστημονικής φαντασίας του 20ου αιώνα μερικές από τις πιο σημαντικές στιγμές της.
Γνωστός είναι επίσης και για το έργο του “Το νησί” (1962), ένα οικολογικό και ανθρωπιστικό μανιφέστο το οποίο θεωρείται προπομπός του κινήματος των χίπις.
Διανοούμενος είναι κάποιος που ανακάλυψε κάτι πιο ενδιαφέρον από το σεξ.
Η τέλεια δικτατορία θα έχει την εμφάνιση της δημοκρατίας. Μια φυλακή χωρίς τοίχους στην οποία οι κρατούμενοι δεν θα ονειρεύονται να δραπετεύσουν. Ένα σύστημα δουλείας όπου χάρη στην κατανάλωση και τη διασκέδαση, οι δούλοι θα αγαπήσουν τη δουλεία τους.
Μπορεί αυτός ο κόσμος να είναι η κόλαση κάποιου άλλου πλανήτη.
Η γοητεία της ιστορίας και το αινιγματικό της δίδαγμα είναι ότι από εποχή σε εποχή τίποτα δεν αλλάζει κι όμως τα πάντα είναι διαφορετικά.
Εμπειρία δεν είναι αυτό που σου συμβαίνει. Είναι αυτό που κάνεις σε σχέση με αυτό που σου συμβαίνει.
Οι ατομικοί επιστήμονες στρώνουν το κρεβάτι που θα ξαπλώσει πάνω του η ανθρωπότητα.
Ντρέπομαι λίγο που μετά από 45 χρόνια έρευνας και μελέτης, η καλύτερη συμβουλή που μπορώ να δώσω στους ανθρώπους είναι να φέρονται στους άλλους με λιγάκι περισσότερη καλοσύνη.
Οι παροιμίες είναι κοινοτοπίες μέχρι να αποκτήσεις προσωπική εμπειρία για το πόσο αληθινές είναι.
Σε ένα καλό και σε ένα κακό βιβλίο κρύβεται μέσα τους ο ίδιος κόπος.
Οι περισσότεροι από εμάς παραμένουμε αδαείς γύρω από τον εαυτό μας, επειδή η αυτογνωσία είναι επώδυνη και προτιμούμε την απόλαυση της ψευδαίσθησης.
Προσέξτε να μην είστε υπερβολικά λογικοί. Στη χώρα των τρελών, ο μυαλωμένος άνθρωπος δεν γίνεται βασιλιάς. Τον λιντσάρουν.
Όσο πιο δυνατό και πρωτότυπο ένα μυαλό, τόσο περισσότερο θα έχει κλίση προς τη θρησκεία της μοναχικότητας.
Το ζήτημα για την επόμενη γενιά δεν θα είναι το πώς θα απελευθερωθούν οι μάζες, αλλά μάλλον πώς θα πειστούν να αγαπήσουν τη δουλεία τους.
Οι ελευθερίες δεν χαρίζονται, παίρνονται.
Ο πατέρας μου θεωρούσε έναν περίπατο στα βουνά ισοδύναμο του να πηγαίνεις στην εκκλησία.
«Γνώσεσθε την αλήθειαν» και η αλήθεια θα σας κάνει έξω φρενών.
