Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ, 1896-1940
Αμερικανός συγγραφέας
Αποτελεί έναν από τους κύριους εκπροσώπους της αποκαλούμενης “Χαμένης Γενιάς” των Αμερικανών λογοτεχνών και θεωρείται γενικότερα ένας από τους μείζονες συγγραφείς του 20ου αιώνα. Ολοκλήρωσε συνολικά τέσσερα μυθιστορήματα και πλήθος διηγημάτων, ενώ το έργο του έχει μεταφραστεί στις περισσότερες γλώσσες.
“Όταν ήμουν μικρός και πιο ευάλωτος ο πατέρας μου μού έδωσε μια συμβουλή που τριγυρίζει στο μυαλό μου από τότε: Όποτε αισθάνεσαι έτοιμος να κατακρίνεις κάποιον, να θυμάσαι ότι δεν είχαν όλοι οι άνθρωποι σ’ αυτόν τον κόσμο τα δικά σου πλεονεκτήματα.”
(η πρώτη φράση από τον «Μεγάλο Γκάτσμπυ»)
“Η ζωτικότητα δεν φαίνεται μόνο στη δυνατότητα να επιμένεις, αλλά και στη δυνατότητα να μπορείς να ξεκινάς πάλι από την αρχή.”
“Ποτέ μην μπερδεύεις μια μεμονωμένη ήττα με μια τελική ήττα.”
“Δεν είναι κόλαφος για εσένα όταν οι άνθρωποι είναι αγενείς. Είναι κόλαφος γι’ αυτούς που έχουν γνωρίσει πριν.”
“Τίποτε δεν είναι τόσο απεχθές όσο η καλή τύχη των άλλων.”
“Για ένα βαθιά απαισιόδοξο άνθρωπο, το να βρίσκεται σε κίνδυνο δεν είναι ιδιαίτερα αποθαρρυντικό.”
“Διαγράψτε όλα αυτά τα θαυμαστικά. Ένα θαυμαστικό είναι σαν να γελάς ο ίδιος με το δικό σου αστείο.”
“Είμαι αργόστροφος και γεμάτος με εσωτερικούς κανόνες που ενεργούν σαν φρένο στις επιθυμίες μου.”
“Η ζωή μας καθορίζεται από ευκαιρίες, ακόμα και απ’ αυτές που χάνουμε.”
“Είναι στα τριάντα μας που θέλουμε φίλους. Στα σαράντα μας ξέρουμε πως δεν θα μας σώσουν περισσότερο απ’ όσο η αγάπη.”
“Στα δεκαοχτώ, οι πεποιθήσεις μας είναι υψώματα απ’ όπου ατενίζουμε. Στα σαράντα πέντε, είναι σπηλιές όπου κρυβόμαστε.”
“Οι καινούργιοι φίλοι συχνά μπορεί να περνούν καλύτερα μαζί, παρά οι παλιοί φίλοι.”
“Το να έχεις μέσα σου και τις δύο όψεις ενός πράγματος και παρ’ όλα αυτά να μπορείς να λειτουργείς, αυτό είναι η ιδιοφυΐα.”
