Σαν σήμερα και πριν από έξι χρόνια έφυγε από τη ζωή ο μεγάλος Αργεντινός κανονιέρης Όσκαρ Αλβαρέζ. Ήταν Μεγάλη Πέμπτη 28 Απριλίου 2016 που κίνησε για το μεγάλο ταξίδι της αιωνιότητας, σκορπώντας απέραντη θλίψη και στους Γιαννιώτες φιλάθλους. Ήταν ένας από τους έξι παίκτες από την Αργεντινή που έφτασαν στα Γιάννινα στο πρώτο εξάμηνο του 1972, αλλάζοντας εντελώς το σκηνικό και κάνοντας τον ΠΑΣ ομάδα με λατινοαμερικάνικο τέμπο. Πρώτα ήρθαν οι Παστερνάκης, Γκλασμάνης, μετά ο Κοντογιωργάκης, στη συνέχεια οι Μοντέζ, Αλβαρέζ και τελευταίος ο Λίσα. Ο «Αλβάρα», όπως τον φώναζαν οι φίλοι του ΠΑΣ, είναι ο μεγαλύτερος φορ στην Ιστορία της τοπικής ομάδας. Δίπλα του μπορούν να σταθούν μόνο οι Θαλής Τσιριμώκος και Πέδρο Κόντε, εκφράζοντας διαφορετικές εποχές στο ποδόσφαιρο. Αγωνίστηκε σε ΠΑΣ, Παναθηναϊκό, Ατρόμητο και Φωστήρα.
Ο Αλβαρέζ αγαπήθηκε πολύ στα Γιάννινα και όταν το 1976 δόθηκε με μεταγραφή στον Παναθηναϊκό, κόντεψε να γίνει…εμφύλιος πόλεμος στην πόλη. Μπορεί να αγωνίστηκε μόνο τέσσερα χρόνια στον ΠΑΣ, αλλά η επιβλητική παρουσία του, τα καταπληκτικά γκολ που σημείωσε, οι νίκες που χάρισε στην τοπική ομάδα άφησαν έντονο αποτύπωμα, σαν να έπαιξε μια ζωή με τα χρώματα του «Άγιαξ της Ηπείρου». Αλλά και ο ίδιος αγάπησε πολύ τον ΠΑΣ. Ίσως και περισσότερο από τον Παναθηναϊκό που πήγε στη συνέχεια. Ένας από τους λόγους, μεταξύ άλλων, που απέφευγε να έρθει στα Γιάννινα, αφότου έφυγε, ήταν και αυτός. Μπορεί βιοποριστικοί λόγοι να τον οδήγησαν στον Παναθηναϊκό, αλλά μέσα του δεν ένιωθε και τόσο καλά που έφυγε από τον ΠΑΣ. Ο γιός του, Γκαστόν Αλβαρέζ, μας έχει πει ότι ο πατέρας του δάκρυζε όταν μιλούσε για τον ΠΑΣ. Είναι ενδεικτικό το γεγονός ότι την πρώτη χρονιά πήγαινε και έβλεπε παιχνίδια της πρώην ομάδας του όταν ήταν τιμωρημένος και δεν μπορούσε να αγωνιστεί με τον Παναθηναϊκό. Σε ένα παιχνίδι με τον Ηρακλή στο ουδέτερο γήπεδο της Πρέβεζας ταξίδεψε αυθημερόν από Αθήνα, αφού ήταν τιμωρημένος με κάρτες και δεν μπορούσε να αγωνιστεί με τον Παναθηναϊκό. Οι ρεπόρτερ της εποχής έγραψαν ότι ο «Αλβάρα» πανηγύρισε ως ο πλέον ένθερμος οπαδός του ΠΑΣ τα γκολ της ομάδας!
Όταν ήρθε να παίξει στα Γιάννινα, την σεζόν 1976-77, το πρώτο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό ως αντίπαλος του ΠΑΣ, ένιωσε πολύ άβολα και στενοχωρήθηκε πολύ όταν μια μικρή μερίδα τον αποδοκίμασε, σε αντίθεση με τη μεγάλη πλειοψηφία που τον χειροκρότησε. «Όλη την εβδομάδα δεν έκλεισα μάτι. Καλύτερα να είχα αποβληθεί στο προηγούμενο παιχνίδι και να μην ερχόμουν στα Γιάννινα» μας είπε σε συνέντευξη που μας έδωσε το 1988, συμπληρώνοντας: «Μου έλεγαν στον Παναθηναϊκό τι μου συμβαίνει και δεν είμαι καλά και δεν είχα τι να τους πω». Ο Όσκαρ Αλβαρέζ, από το 1976 που πήγε στον Παναθηναϊκό και στα μετέπειτα χρόνια της ζωής του, για τον ΠΑΣ και τη φυγή του από τα Γιάννινα μίλησε για πρώτη και τελευταία φορά στον υπογράφοντα το 1988. Έλαβε μέρος σε φιλικό παιχνίδι με τους παλαίμαχους του ΠΑΣ, ο κόσμος τον αποθέωσε και αυτός ένιωσε την ανάγκη να βγάλει κάποια πράγματα που κρατούσε μέσα του. Μας είπε ότι ήταν πολύ κρίμα που η μεγάλη ομάδα του ΠΑΣ στη δεκαετία του ’70 δεν πήρε κάποιον τίτλο, γιατί δεν υστερούσε σε τίποτα από τις λεγόμενες μεγάλες ομάδες.
«ΗΤΑΝ ΑΝΙΚΗΤΟΣ ΣΕΝΤΕΡ ΦΟΡ»
Ο Όσκαρ Αλβαρέζ, σύμφωνα με αφηγήσεις παλιών συμπαικτών του, ήταν ένας ανίκητος φορ. Ενδεικτικά είναι τα λόγια που μας είπε ο τότε συμπαίκτης του Τάκης Γραμμενιάτης: «Μόνο που τον έβλεπες στο γήπεδο αισθανόσουν δέος. Ήταν ψηλός, με μακρύ μαλλί και χαρακτηριστικά Ινδιάνου. Και ο πιο γερός σέντερ μπακ δεν μπορούσε να τον μαρκάρει. Μπορούσε να στείλει στα δίχτυα τη μπάλα μαζί με τον προσωπικό του αντίπαλο. Ανίκητος στο ψηλό παιχνίδι, ενώ είχε δύο πόδια κάνοντας σουτ όπως και αν του ερχόταν η μπάλα. Προσωπικά δεν έχω ξαναδεί καλύτερο σέντερ φορ».
Ο Αλβαρέζ, όταν ήρθε στον ΠΑΣ τον Ιούνιο του 1972, την ίδια μέρα με τον Χουάν Μοντέζ, είχε τη χαίτη μέχρι τη μέση που τον ξεχώριζε από τους υπόλοιπους. Όμως αναγκάστηκε να την κοντύνει και να φτάνει μέχρι τους ώμους, γιατί οι αντίπαλοι ποδοσφαιριστές δεν μπορούσαν να τον σταματήσουν και η έσχατη λύση ήταν να τον πιάνουν από τη χαίτη των μαλλιών! Στα ψιλά του τοπικού Τύπου υπάρχει η είδηση της επίσκεψης σε κομμωτήριο για το κόντεμα της χαίτης. Η πρώτη γνωριμία με τους Γιαννιώτες φιλάθλους ήταν το φιλικό με την βραζιλιάνικη ομάδα Γιουβέντους που έγινε τον Ιούνιο 1972 στο στάδιο «Ζωσιμάδες». Το γήπεδο ήταν κατάμεστο από κόσμο. Τους Παστερνάκη, Γκλασμάνη, Κοντογιωργάκη είχαν δει στο πρωτάθλημα. Ήθελαν πολύ να δουν οι φίλαθλοι και τους νεοαποκτηθέντες Αλβαρέζ, Μοντέζ. Ο Αλβαρέζ δημιούργησε το γκολ της ισοφάρισης 1-1 που σημείωσε ο Γκλασμάνης με σέντρα ακριβείας και είχε δύο φαρμακερά σουτ που εξουδετέρωσε ο γκολκίπερ των Βραζιλιάνων. Λίγες ημέρες μετά έγινε φιλικό με τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο. Εκείνη τη μέρα είχε φτάσει στην Αθήνα και ο Λίσα. Πρώτη και μοναδική ομάδα ο ΠΑΣ, για εκείνη την εποχή, με έξι Λατινοαμερικάνους παίκτες στην ενδεκάδα. Δυσκολεύτηκε πολύ ο Παναθηναϊκός. Κάποιες αποφάσεις του διαιτητή άναψαν φωτιά. Το παιχνίδι διακόπηκε λόγω επεισοδίων. Ο Λίσα έφυγε με σπασμένο χέρι! Ο Αλβαρέζ αγωνίστηκε στα Γιάννινα στην τετραετία 1972-76, έχοντας 123 συμμετοχές σε αγώνες πρωταθλήματος με 78 γκολ. Τα δύο πρώτα χρόνια ήταν στη Β’ Εθνική και τα άλλα δύο στη μεγάλη κατηγορία. Είναι ο δεύτερος σκόρερ όλων των εποχών. Αν δεν πήγαινε στον Παναθηναϊκό και έμενε περισσότερα χρόνια στα Γιάννινα, θα έσπαγε όλα τα ρεκόρ.
Βαγγέλης Γυφτόπουλος
