Κάποτε η Παρασκευή ήταν, σχεδόν, η αγαπημένη μου μέρα. Το απόγευμα δεν είχε διάβασμα και μπορούσα να δω στην ΕΡΤ 2 το νέο επεισόδιο του “Doctor Who” (στα 80ς βλέπαμε τη βερσιόν των 60ς, πάντα από BBC, με εκείνο το υπέροχο θέμα από τους δημιουργούς που κεντούσαν στα εργαστήρια του BBC…).
Γενικά η Παρασκευή, σε εποχές πολύ πιο ξέγνοιαστες από την τωρινή, ήταν ή θα μπορούσαν να είναι προανάκρουσμα ξεφαντώματος, κραιπάλης ή φλερταρίσματος. Θα έβγαινες σε κάποιο μπαρ ή κλαμπάκι προς άγραν ετέρου ημίσεος. Ή και όχι… Σε κάθε περίπτωση, ακόμα και σήμερα, για μένα τουλάχιστον, η Παρασκευή, απ’ όλες τις μέρες, είναι η πιο ερωτεύσιμη! Γιατί καλώς ή κακώς όλοι και όλες καταλήγουμε να είμαστε …”Weekenders”!
