Στην φωτογραφία που βλέπετε εικονίζονται δυο αφίσες κι ένα πανό αναρτημένα στον τοίχο του Ρωμαιοκαθολικού Ναού του Αγίου Ανδρέα εδώ στην Πρέβεζα. Μια φορά τον μήνα έρχεται ρωμαιοκαθολικός ιερέας από την Κέρκυρα – προφανώς στη δική της επισκοπή εντάσσονται και οι ρωμαιοκαθολικοί συμπολίτες μας – προκειμένου να λειτουργήσει ο ναός και να καλυφθούν οι λατρευτικές ανάγκες όσων συμπολιτών και συμπολιτισσών μας ακολουθούν το συγκεκριμένο δόγμα.
Παλιότερα ο τοίχος ήταν λευκού χρώματος. Επειδή κάποια παιδιά “χτυπούσαν” ταγκς και γκραφίτι (της ώρας της κακιάς), όταν το κακό παράγινε, δόθηκε εντολή και πέρασε βάψιμο, στο ανοιχτό πορτοκαλί που βλέπουμε τώρα. Επίσης, προστέθηκαν μια μεταλλική επιφάνεια σε φόρμα δικτύου, προφανώς για να αποθαρρύνονται επίδοξοι βάνδαλοι. Δυστυχώς, τους μαρκαδόρους και τα σπρέι χρωμάτων αντικατέστησαν οι αφισοκολλήσεις.
Να ξεκαθαρίσω πως πιστεύω ακράδαντα ότι κανείς από όσους και όσες αναρτούν αφίσες, πανό, ταμπέλες κλπ, δεν γνωρίζουν καν την ύπαρξη ναου καθολικών στην πόλη μας. Επομένως, σίγουρα δεν γνωρίζουν πού αναρτούν τα ανωτέρω. Είμαι σίγουρος – θέλω να πιστεύω τουλάχιστον – ότι αν το ήξεραν, θα σέβονταν το κτίριο. Προσωπικά μιλώντας, τυχαίνει να είμαι βαπτισμένος Χριστιανός Ορθόδοξος, αλλά στην πράξη αυτοπροσδιορίζομαι ως Αγνωστικιστής. Σέβομαι την ανάγκη κάθε ανθρώπου να πιστεύει σε θεϊκές δυνάμεις, και την ανάγκη του να προσεύχεται σε χώρους ειδικά διαμορφωμένους για λατρευτικούς σκοπούς. Σέβομαι, λοιπόν, κάθε θρήσκευμα και κάθε δόγμα. Για τους θρησκευτικούς λειτουργούς μπορεί να έχω συγκεκριμένη άποψη, αλλά δεν είναι το θέμα αυτό, ούτε και έχει σημασία.
Όταν είχα δει στον τοίχο της Καπνικαρέας, χαμηλά της Ερμού, στο κέντρο της Αθήνας, συνθήματα και άλλες μουτζούρες, ένιωσα οργή. Το ίδιο και όταν γνωρίζω σε τι συνθήκες αναγκάζονται να ασκούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα Μουσουλμάνοι συμπολίτες μας, όχι μόνο στην Αθήνα, αλλά και εδώ. Φυσικά, το ίδιο ισχύει για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά και τα όσα ακούν τόσα χρόνια.
Το Σύνταγμα ορίζει ότι επικρατούσα θρησκεία είναι της Ανατολικής Ορθόδοξης του Χριστού Εκκλησίας (Άρθρο 3ο). Επίσης, “Kάθε γνωστή θρησκεία είναι ελεύθερη και τα σχετικά με τη λατρεία της τελούνται ανεμπόδιστα υπό την προστασία των νόμων.” (Άρθρο 13ο, παράγραφος 2η).
Είναι πάμπολλα αυτά που μπορώ να πω ακόμα, αλλά αισθάνομαι πως δεν έχει νόημα. Όποιος έχει μυαλό για να σκέφτεται, ας καταλάβει.
Κώστας Μαζιώτης
