Μια σημαντική μεταγραφή ανακοίνωσε ο ΑΟ Ζωοδόχου, καθώς απέκτησε τον Χάρη Κωστάκη από τον Αλμυρό Βουνοπλαγιάς. Πρόκειται για έναν ποδοσφαιριστή που γαλουχήθηκε στις ακαδημίες του Άγιαξ στην Ολλανδία, αλλά δεν έκανε την καριέρα που άξιζε λόγω τραυματισμού και άλλων αστάθμητων παραγόντων. Αγωνίστηκε σε ομάδες της Ολλανδίας Β’ και Γ’ Εθνικής σε νεαρή ηλικία. Στην Ελλάδα ξεκίνησε καλά με Εθνικό Πειραιώς, Ηρακλή Θεσσαλονίκης, αλλά έκανε το μοιραίο λάθος να έρθει το 2012 από συναισθηματικούς λόγους για να βοηθήσει τον ΠΑΣ που δεν είχε δικαίωμα μεταγραφών άνω των 24 ετών εξαιτίας της μη αδειοδότησης. Στον ΠΑΣ του φέρθηκαν πολύ άσχημα, με συνέπεια να χαθεί ένας χρόνος άσκοπα. Συνέχισε στην Κυπελλούχο Σλοβενίας Ντομζάλε, στη συνέχεια στον Πανιώνιο και στο ΑΟΤ Αλίμου.
Ο Χάρης Κωστάκης τελείωσε τη σχολή αθλητικού μάνατζμεντ σε ολλανδικό πανεπιστήμιο, είναι επίσημος και αναγνωρισμένος από τη ΦΙΦΑ μάνατζερ ποδοσφαιριστών, και παίζει σε ομάδες του ερασιτεχνικού από χόμπι. Είναι πολυτέλεια να υπάρχουν στο ερασιτεχνικό των Ιωαννίνων παίκτες με την αξία και το ήθος του Χάρη Κωστάκη. Πολλά παιδιά που είναι δίπλα του έχουν να μάθουν πολλά για το σύγχρονο ποδόσφαιρο.
Η ανακοίνωση του ΑΟ Ζωοδόχου: «Η ομάδα μας ανακοινώνει την απόκτηση του ποδοσφαιριστή Χάρη Κωστάκη από την ομάδα της Βουνοπλαγιάς. Ο Χάρης, γεννημένος το 1990, έχει υπάρξει στο παρελθόν επαγγελματίας ποδοσφαιριστής σε ομάδες όπως ο ΠΑΣ Γιάννινα, ο Πανιώνιος και ο Ηρακλής Θεσσαλονίκης. Του ευχόμαστε πολλές επιτυχίες και μακριά από τραυματισμούς! Ευχαριστούμε τη διοίκηση της Βουνοπλαγιάς για την άριστη συνεργασία».
«Πως έζησα στις ακαδημίες του Άγιαξ»
Παραθέτουμε ένα απόσπασμα από μεγάλη συνέντευξη του Χάρη Κωστάκη στον «ΗΑ» στις 15 Ιανουαρίου 2013, όταν φορούσε τη φανέλα της Κυπελλούχου Σλοβενίας Ντομζάλε. Ενδιαφέρον έχει η θητεία του στις ακαδημίες του Άγιαξ που αποτελούν πρότυπο σε όλη την Ευρώπη και τον κόσμο.
Χάρη να γυρίσουμε πίσω γιατί έχεις μια ενδιαφέρουσα διαδρομή. Θα ήθελα να σταθούμε στο κεφάλαιο Άγιαξ. Πως προέκυψε η πρόταση να φοιτήσεις στις φημισμένες ακαδημίες του;
«Ήμουν στις ακαδημίες των Ελπίδων Ιωαννίνων από πιτσιρικάς και συμμετείχα σε ένα καμπ που έγινε στο Λουτράκι. Εκεί κάναμε μια βδομάδα προπονήσεις και οι Ολλανδοί αξιολόγησαν τον κάθε παίκτη. Ζήτησαν να πάμε να προπονηθούμε στην Ολλανδία εγώ, ο Λάμπρου που είναι τώρα στη Φέγενορντ και ο Αναστασόπουλος του Πανιωνίου. Ύστερα από έναν χρόνο μας κάλεσαν να προπονηθούμε, μας ξαναείδαν μετά από ένα χρόνο πάλι στο Λουτράκι και τελικά κάλεσαν εμένα και τον Λάμπρου να ενταχθούμε κανονικά στις ακαδημίες του Άγιαξ».
Πόσο καιρό έμεινες εκεί;
«Τέσσερα χρόνια έμεινα στο Άμστερνταμ. Δύο στις ακαδημίες του Άγιαξ και άλλα δύο χρόνια στις ακαδημίες μιας άλλης ομάδας που συνεργαζόταν με τον Άγιαξ, της Τέλσταρ που είναι στη Β’ κατηγορία».
Γύρω από τις ακαδημίες του Άγιαξ υπάρχει ένας μύθος. Για πες μας πως ήταν τα πράγματα εκεί;
«Δεν έχουν καμία σχέση με τις ακαδημίες που ξέρουμε στην Ελλάδα. Είναι σε άλλα επίπεδα, πολύ προχωρημένα. Τα παιδιά, για παράδειγμα, δεν μένουν εσώκλειστα εντός των τειχών των ακαδημιών, αλλά φιλοξενούνται από οικογένειες, τις οποίες χρηματοδοτεί ο Άγιαξ. Κι αυτό γίνεται για τα παιδιά που είναι από άλλες περιοχές να έχουν τη θαλπωρή του σπιτιού, μια οικογένεια να τους φροντίζει και φυσικά να αποτρέπεται ο ιδρυματισμός. Με λεωφορείο της ομάδας, που μάζευε τα παιδιά από τα σπίτια, πηγαίναμε σχολείο και μετά το σχολείο συγκεντρωνόμασταν στο προπονητικό κέντρο για προπόνηση. Έπειτα μας ετοίμαζαν φαγητό ενώ υπήρχαν μελετητήρια με δασκάλους για να διαβάζουμε τα μαθήματά μας. Ύστερα κάναμε προπόνηση και δειπνούσαμε όλοι μαζί. Σας τα λέω γενικά, γιατί αν μπούμε σε λεπτομέρειες δεν θα τελειώσουμε ποτέ…».
Με την πρώτη ομάδα του Άγιαξ είχατε επαφές;
«Βεβαίως. Mερικές φορές κάναμε και δίτερμα. Εκεί κοντά προπονούταν και η πρώτη ομάδα και αρκετές φορές ερχόταν για να δουν τις δικές μας προπονήσεις ή αγώνες».
Έχεις γνωρίσει τον Κρόιφ και τους άλλους μεγάλους παίκτες του Άγιαξ;
«Εγώ δεν πρόλαβα τους παλιούς παίκτες και δεν ήξερα να τους ξεχωρίσω τότε, παρά μόνο τον Κρόιφ. Πολλοί απ’ αυτούς ερχόταν και παρακολουθούσαν τους αγώνες μας. Επίσης στο γήπεδο του Άγιαξ υπάρχει ένας ειδικός χώρος που περνάς με διαπίστευση που μαζεύονται όλοι οι παλιοί παίκτες. Εκεί έχω πάει αρκετές φορές και συνάντησα μάλιστα και τον Κρόιφ, το ίδρυμα του οποίου χρηματοδοτεί ένα πανεπιστήμιο με το όνομά του στο οποίο είχα εγγραφεί. Είχα συναντήσει, επίσης, τον Χουλσόφ, που ήταν παλιότερα προπονητής του ΠΑΣ, τον Kάιζερ, τον Mπλιντς, ο οποίος ήταν διευθυντής των ακαδημιών την πρώτη μου χρονιά, και πολλούς άλλους».
Από τη θητεία σου στον Άγιαξ τι σου έμεινε περισσότερο;
«Στην αρχή μου φάνηκαν όλα δύσκολα και απαιτητικά, αφού μπήκα σε ένα ποδοσφαιρικό κολέγιο θα έλεγα. Γρήγορα προσαρμόστηκα στο στυλ παιχνιδιού που μας μάθαιναν και όλα πήγαν καλά. Κέρδισα πολλές εμπειρίες γύρω από το ποδόσφαιρο, και όχι μόνο, και νομίζω ότι το πέρασμά μου από εκεί με ωφέλησε σε σημαντικό βαθμό».
Μετά τον Άγιαξ που πήγες;
«Ο Άγιαξ συνεργαζόταν με την ομάδα Τέλσταρ και εγώ 16 ετών εντάχτηκα στη δεύτερη ομάδα. Εκεί αγωνίστηκα δύο χρόνια, αλλά αυτή η ομάδα αντιμετώπιζε πολλά οικονομικά προβλήματα και ουσιαστικά εκείνη την περίοδο είχε απορροφηθεί από την Αλκμαάρ. Ενώ είχαμε αξιολογηθεί να ενταχθούμε στην πρώτη ομάδα, η Τέλσταρ πήρε παίκτες από την Αλκμαάρ. Μου είπαν να περιμένω ένα εξάμηνο με την πιθανότητα να γίνω επαγγελματίας στην Αλκμαάρ, αλλά όντας ήδη 4 χρόνια στην Ολλανδία -έφυγα 15 χρονών- μου είχε λείψει πάρα πολύ το σπίτι μου. Μάλλον αναζητούσα την αφορμή να γυρίσω πίσω και αυτό ενδεχομένως να ήταν λάθος μου. Ίσως έπρεπε να είχα μείνει εκεί».
Στη συνέχεια τι έγινε;
«Γύρισα στην Ελλάδα και έπαιξα ενάμιση χρόνο στον Εθνικό. Μάλιστα την πρώτη χρονιά είχαμε μια εξαιρετική πορεία και παίζαμε όμορφο ποδόσφαιρο. Το χειμώνα του 2011 έλυσα το συμβόλαιο για να έρθω στον ΠΑΣ, τελικά αυτό δεν έγινε και έφυγα για την Τσεχία όπου μεταγράφηκα στην Μλάντα Μπόλεσλαβ. Ήταν μια καλή ομάδα, αλλά αντιμετώπισα προβλήματα επικοινωνίας και προσαρμογής. Ήμουν μόνος μου, δεν μιλούσαν Αγγλικά και έτσι παρότι είχα συμβόλαιο το έλυσα και γύρισα στην Ελλάδα, όπου έπαιξα για 6 μήνες στον Ηρακλή. Το καλοκαίρι του 2012 μεταγράφηκα στον ΠΑΣ και τώρα ανήκω στην Ντομζάλε της Σλοβενίας».
Βαγγέλης Γυφτόπουλος
