Στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο του Τοποτηρητή έφτασε μια επιστολή από τον κ. Θεόδωρο Δράκο, Πρόεδρο της Δημοτικής Κοινότητας Καμαρίνας. Πρόκειται για μια διαμαρτυρία σχετικά με την, όπως αναγράφεται, πρόθεση της Δημοτικής Αρχής να στηθεί στην Πλατεία Ανδρούτσου προτομή του κ. Μίνωος Μάτσα. Ο κ. Δράκος δηλώνει πως δεν είναι αντίθετος στο να τοποθετηθεί προτομή του κ. Μάτσα σε κάποια άλλη τοποθεσία, εφόσον ο Δήμος Πρέβεζας επιθυμεί να τον τιμήσει. Απλά, όπως τονίζει, θεωρεί λάθος να μοιραστεί τον χώρο με έναν κατά τεκμήριο εθνικό ήρωα, το οποίου, μάλιστα, τα οστά βρίσκονται στην βάση του ανδριάντα. Ο κ. Δράκος στην επιστολή του γράφει πολλά ακόμη, κάποια που έχουν βάση και κάποια που δεν στηρίζονται σε τόσο στέρεη βάση.
Για τους νεότερους και τις νεότερες καλό είναι να πούμε δυο λόγια για τον κ. Μίνωα Μάτσα. Έλκει την καταγωγή του από την Πρέβεζα. Νωρίς μετακόμισε στην Αθήνα όπου εργάστηκε και κάποια στιγμή έφτασε να δημιουργήσει δική του δισκογραφική εταιρία, τη “Μίνως Μάτσας και υιός”. Πρόκειται για μια δισκογραφική εταιρία που συνδιαμόρφωσε σε πολύ μεγάλο βαθμό την ιστορία του ελληνικού τραγουδιού. Κάποια στιγμή υπέγραψε συμφωνία με την πολυεθνική δισκογραφική “E.M.I.” (ένας πραγματικός κολοσσός!) και καθιερώθηκε η επωνυμία “MINOS – E.M.I.”. Να πούμε, επίσης, πως ο κ. Μάτσας συμμετείχε στη δημιουργία μεγάλων τραγουδιών από το ρεπερτόριο του ρεμπέτικου και του κλασικού λαϊκού τραγουδιού.
Εύκολα μπορούμε να καταλάβουμε πως, όντως, πρόκειται για σημαντική προσωπικότητα. Επίσης, σε παλιότερη συζήτηση που είχαμε με ανθρώπους που ασχολούνται με τα κοινά και είχαν την ευκαιρία να τον συναντήσουν, μάθαμε πως ο κ. Μάτσας είναι αρκετά θερμός ώστε να βοηθήσει με τις γνωριμίες του, με κάθε δυνατό τρόπο, τέλος πάντων, στην προβολή της πόλης μας. Θέλουν, λοιπόν, να τον τιμήσουν. Τι ακριβώς έχει γίνει χάρη στη συνδρομή του στην πόλη μας, μέχρι στιγμής;
Αλλά, έστω, ας πούμε ότι τον τιμούμε προκαταβολικά (…) την προτομή για ποιον λόγο να την στήσουμε; Είναι ευεργέτης; Είναι εθνικός ήρωας; Ξέρω πολλούς που αντιτίθενται στην ύπαρξη τιμητικών αγαλμάτων και προτομών, εγώ δεν είμαι τέτοιος. Μου άρεσε η ιδέα της προτομής του Λάκη Παππά, αν και μια καλή φίλη με οξυδέρκεια με επανέφερε στην τάξη με το επιχείρημα “ποιος είναι; ο Μάρκος Μπότσαρης ή ο Σεφέρης;” (κάτι τέτοιο, τέλος πάντων). Ο κ. Δράκος στην επιστολή του αναφέρει κάποια ονόματα που, όπως υποστηρίζει, είναι άξια να τιμηθούν για τις υπηρεσίες τους στον τόπο. Αναφέρει τους Αλεξάκη και Κωνσταντίνο Βλαχόπουλο και τον Κωνσταντίνο Κονοφάγο.
Το πράγμα θα έχει συνέχεια κατά πως φαίνεται, μιας και εντόπισα σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης όχι τόσο ευνοϊκές τοποθετήσεις, σε σχέση με την πιθανότητα τοποθέτησης προτομής του κατά τα άλλα αξιόλογου κ. Μίνωος Μάτσα. Ίδωμεν.
Ο Γέρος στην Τάπια
