Ο Γκυστάβ Φλωμπέρ (γαλλικά: Gustave Flaubert, 12 Δεκεμβρίου 1821 – 8 Μαΐου 1880) ήταν Γάλλος μυθιστοριογράφος, που με το έργο του εγκαινίασε μια νέα εποχή στη γαλλική πεζογραφία και ειδικότερα στο μυθιστόρημα. Είναι γνωστός ιδιαίτερα για το πρώτο του δημοσιευμένο μυθιστόρημα, τη Μαντάμ Μποβαρύ (1857), και για τη σχολαστική του αφοσίωση στην τέχνη και το στυλ του.
Η δημοσίευση της Μαντάμ Μποβαρύ προκάλεσε σκάνδαλο και υπήρξε αιτία ποινικής δίωξης του συγγραφέα και του εκδότη. Αναγνωρίστηκε όμως τελικά σαν μια αριστουργηματική και ακριβέστατη εξεικόνιση των ηθών και της ζωής.
Περίφημο είναι και το “μυθιστόρημα μαθητείας” του Φλωμπέρ L’Éducation sentimentale (Η αισθηματική αγωγή), ένα από τα πιο καθοριστικά έργα του 19ου αιώνα.
Οι πιο ένδοξες στιγμές της ζωής δεν είναι οι λεγόμενες μέρες επιτυχίας, αλλά, περισσότερο, οι μέρες εκείνες που, μετά από απόρριψη και απελπισία, αισθάνεσαι να μεγαλώνει μέσα σου η θέληση για ζωή και η υπόσχεση για μελλοντικά επιτεύγματα.
Ο πιο βαθύς τρόπος για να αισθανθούμε κάτι είναι να υποφέρουμε γι’ αυτό.
Βρίσκουμε καταφύγιο στη μετριότητα, από απελπισία για το ωραίο που ονειρευτήκαμε.
Μην εμπιστεύεστε τους απογοητευμένους. Συνήθως είναι ανίκανοι.
Τα καλύτερα στη ζωή περνάνε λέγοντας «είναι πολύ νωρίς», και μετά «είναι πολύ αργά».
Διάβαζε για να ζήσεις.
Τίποτα δεν είναι πιο ταπεινωτικό από το να βλέπεις ηλίθιους να πετυχαίνουν σε δραστηριότητες στις οποίες εμείς έχουμε αποτύχει.
Το ωραίο είναι ηθικό. Αυτό είναι όλο, τίποτε περισσότερο.
Μια ψυχή μετριέται με το μέγεθος της επιθυμίας της.
Και τώρα, δεν μπορούσε να πιστέψει ότι η ανούσια ζωή που ζούσε ήταν η ευτυχία που είχε ονειρευτεί.
(από τη «Μαντάμ Μποβαρύ»)
Η ηλιθιότητα, ο εγωισμός και η καλή υγεία είναι τα τρία συστατικά της ευτυχίας.
Από μια ηλικία και μετά, τα δυο μπράτσα μιας πολυθρόνας σε ελκύουν πολύ περισσότερο από τα δυο μπράτσα μιας γυναίκας.
Όλο το όνειρο της δημοκρατίας είναι να ανυψώσει την εργατική τάξη στο επίπεδο ηλιθιότητας στο οποίο έχουν φτάσει οι μικροαστοί.
Φυλαχτείτε από τη μελαγχολία, είναι αμάρτημα.
Η μοιχεία, ανακάλυπτε η Έμμα, μπορούσε να είναι εξίσου βαρετή με τον γάμο.
(από τη «Μαντάμ Μποβαρύ»)
Διάβαζε πολύ αλλά όχι πολλά βιβλία.
Το καθετί μπορεί να γίνει ενδιαφέρον αν το κοιτάξεις για αρκετή ώρα.
Ο κόσμος είναι το έργο ενός Θεού σε παραλήρημα.
Η άγνοιά μας για την Ιστορία μάς κάνει να μιλάμε άσχημα για τη δική μας εποχή.
Η ηδονή βρίσκεται πρώτα στην προσμονή, μετά στη θύμηση.
