Ο Άρθουρ Κέσλερ (Arthur Koestler, 5 Σεπτεμβρίου 1905 – 1 Μαρτίου 1983) ήταν Βρετανός συγγραφέας, δημοσιογράφος και διανοούμενος γεννημένος στην Ουγγαρία με εβραϊκή καταγωγή. Είναι γνωστός για το βιβλίο Το Μηδέν και το Άπειρο (1940) που αναφέρεται στις σταλινικές εκκαθαρίσεις στη Σοβιετική Ένωση. (Ο τίτλος του βιβλίου στα Αγγλικά είναι “Darkness at Noon”, αλλά το “Μηδέν και το Άπειρο”, που προέρχεται από τη Γαλλική μετάφραση, είναι πολύ καλύτερο.) Στο ίδιο κλίμα είναι η και συλλογή δοκιμίων Ο Κομισσάριος και ο Γιόγκι (1945).
Άλλα γνωστά και πολύ ενδιαφέροντα βιβλία του: Η Πράξη της Δημιουργίας, Το Φάντασμα στη Μηχανή, Ο Λωτός και το Ρομπότ.
Υπήρξε ανταποκριτής βρετανικών εφημερίδων. Ανέλαβε σημαντικές αποστολές όπως η κάλυψη του Ισπανικού Εμφυλίου όπου καταδικάστηκε σε θάνατο από τους φασίστες.
Ήταν μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Γερμανίας από το 1931. Έφυγε από το κόμμα το 1938, μετά από τις Δίκες της Μόσχας.
Στα νιάτα του, μεταξύ των άλλων, ήταν πολύ δραστήριος οπαδός του Σιωνιστικού κινήματος. Αυτό δεν τον εμπόδισε να γράψει το 1976 το αμφιλεγόμενο “Η 13η Φυλή” όπου υποστηρίζει ότι οι σύγχρονοι Εβραίοι προέρχονται σε μεγάλο βαθμό από τη φυλή των Χαζάρων.
O 6ος αιώνας προ Χριστού – ο θαυμαστός αιώνας του Βούδα, του Κομφουκίου, του Λάο Τσε, των Ιώνων φιλοσόφων και του Πυθαγόρα – ήταν ένα σημείο καμπής για το ανθρώπινο είδος. Σαν να φύσηξε ένα ανοιξιάτικο αεράκι από τη μια άκρη του πλανήτη στην άλλη, από την Κίνα μέχρι τη Σάμο.
Τίποτα δεν είναι πιο θλιβερό από τον θάνατο μιας ψευδαίσθησης.
Προϋπόθεση της πρωτοτυπίας είναι να ξέρουμε να ξεχνάμε, την κατάλληλη στιγμή, αυτά που ξέρουμε.
Να αγαπάς τον συγγραφέα και μετά να τον συναντάς, είναι σαν ν’ αγαπάς το συκώτι της χήνας και μετά να συναντάς τη χήνα.
Αν οι κατακτητές θεωρούνται οι μηχανοδηγοί της ιστορίας, τότε οι κατακτητές της σκέψης θα πρέπει να θεωρούνται οι κλειδούχοι, που χωρίς να τους αντιλαμβάνεται ο ταξιδιώτης, καθορίζουν την κατεύθυνση του ταξιδιού.
Οι σημαίες είναι οπτικά σλόγκαν. Οι εθνικοί ύμνοι είναι μουσικά σλόγκαν.
Όσο πιο πρωτότυπη είναι μια ανακάλυψη, τόσο πιο προφανής φαίνεται μετά.
Κανένας πριν από τους Πυθαγόρειους δεν σκέφτηκε ότι το μυστικό του σύμπαντος βρίσκεται στις μαθηματικές σχέσεις. Είκοσι πέντε αιώνες μετά, η Ευρώπη εξακολουθεί να είναι υπό την ευεργετική επιρροή –και την κατάρα– αυτής της κληρονομιάς. Στους μη ευρωπαϊκούς πολιτισμούς, η ιδέα ότι οι αριθμοί είναι το κλειδί της σοφίας και της δύναμης φαίνεται ότι δεν προέκυψε ποτέ.
Φιλοσοφία είναι η συστηματική κατάχρηση της ορολογίας που επινοήθηκε γι’ αυτόν ακριβώς τον σκοπό.
Ο νόμος της αδράνειας εφαρμόζεται και στη φαντασία. Δεν μπορούμε να φανταστούμε ότι το αύριο θα είναι διαφορετικό από το σήμερα.
Η μελέτη της Φυσικής γίνεται με τα Μαθηματικά όχι επειδή γνωρίζουμε καλά τον φυσικό κόσμο, αλλά επειδή τον γνωρίζουμε ελάχιστα και το μόνο που έχουμε κατορθώσει να ανακαλύψουμε είναι οι μαθηματικές του ιδιότητες.
Η εξέλιξη του εγκεφάλου όχι μόνο υπερέβη τις ανάγκες του προϊστορικού ανθρώπου, αλλά είναι και το μόνο παράδειγμα εξέλιξης που έδωσε σε ένα είδος ένα όργανο το οποίο δεν ήξερε πώς να το χρησιμοποιήσει.
Η πράξη της δημιουργίας δεν δημιουργεί κάτι εκ του μηδενός. Αντίθετα, ανακαλύπτει, επιλέγει, ανασχηματίζει, συνδυάζει, συνθέτει υπάρχοντα δεδομένα, ιδέες, ικανότητες και δεξιότητες.
Ο πόλεμος είναι ένα τελετουργικό, ένα τελετουργικό θανάτου, που δεν είναι συνέπεια μιας επιθετικής επιθυμίας για αυτοεπιβεβαίωση, αλλά της αναζήτησης μιας αυτο-υπερβατικής ταυτότητας. Χωρίς πίστη σε φυλή, εκκλησία, σημαία ή ιδανικά, δεν θα υπήρχαν πόλεμοι.
Αν θέλουμε να κάνουμε μια ψυχρή εκτίμηση του χάους που έχει επιφέρει ο άνθρωπος στην παγκόσμια ιστορία, είναι δύσκολο να αποφύγουμε το συμπέρασμα ότι το ανθρώπινο είδος υποφέρει από ένα είδος έμφυτης ψυχικής διαταραχής που το οδηγεί στην αυτοκαταστροφή.
Οι πειρασμοί του Θεού ήταν πάντα πιο επικίνδυνοι για την ανθρωπότητα από τους πειρασμούς του Σατανά.
Το πλύσιμο εγκεφάλου αρχίζει από τα γεννοφάσκια.
Οι άνθρωποι δεν είναι δυνατό να αντιμετωπίζονται σαν μονάδες στις πράξεις της πολιτικής αριθμητικής, διότι συμπεριφέρονται όπως το μηδέν και το άπειρο, τα σύμβολα που εξαρθρώνουν όλους τους μαθηματικούς υπολογισμούς.
Οι ανακαλύψεις του χτες είναι οι κοινότοπες αλήθειες του αύριο, επειδή μπορούμε να προσθέτουμε στη γνώση, αλλά δεν μπορούμε να αφαιρούμε από αυτήν.
Η δημοκρατία είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να την εμπιστευθούμε στους ψηφοφόρους.