Ο Βάλτερ Μπέντιξ Σένφλις Μπένγιαμιν (γερμανικά: Walter Bendix Schönflies Benjamin, 15 Ιουλίου 1892 – 26 Σεπτεμβρίου 1940) ήταν Γερμανός μαρξιστής και κριτικός της λογοτεχνίας, δοκιμιογράφος, μεταφραστής, και φιλόσοφος. Συνδέθηκε με τη Σχολή της Φρανκφούρτης για την κριτική θεωρία και επηρεάστηκε επίσης από τα γραπτά του, νεότερού του, Μπέρτολτ Μπρεχτ, ο οποίος ανέπτυξε την κριτική αισθητική και τον διαλεκτικό υλισμό, και του Gershom Scholem, ο οποίος θεμελίωσε τη σύγχρονη, ακαδημαϊκή μελέτη της Καββάλα και του ιουδαϊκού μυστικισμού. Τις τελευταίες δεκαετίες, το ενδιαφέρον για το έργο του αυξήθηκε δραματικά, κάνοντάς τον έναν από τους πιο σημαντικούς στοχαστές του εικοστού αιώνα σχετικά με τη λογοτεχνία και τη σύγχρονη αισθητική εμπειρία.
Ο μόνος τρόπος να γνωρίσεις κάποιον άλλο είναι να τον αγαπάς απελπισμένα.
Ο αυτοκαταστροφικός χαρακτήρας επιβιώνει με την αίσθηση όχι ότι η ζωή αξίζει, αλλά ότι η αυτοκτονία δεν αξίζει τον κόπο.
Να είσαι ευτυχισμένος σημαίνει να μπορείς να γνωρίσεις τον εαυτό σου χωρίς να τρομάξεις.
Δεν υπάρχει μνημείο πολιτισμού που δεν αποτελεί συγχρόνως και μνημείο βαρβαρότητας.
Ο φωτογραφικός φακός αποκαλύπτει τις υποσυνείδητες οπτικές με τον ίδιο τρόπο που η ψυχανάλυση αποκαλύπτει τις υποσυνείδητες αιτίες.
Η τέχνη της αφήγησης είναι στα τελευταία της επειδή η επική πλευρά της αλήθειας, η σοφία, πεθαίνει.
Κάθε ανθρώπινη γνώση παίρνει τη μορφή της μετάφρασης.
Κάθε πάθος συνορεύει με το χαώδες, αλλά το πάθος του συλλέκτη συνορεύει με το χαώδες της μνήμης.
Η δουλειά σε ένα καλό πεζογράφημα έχει τρία στάδια: το μουσικό στάδιο όταν γίνεται η σύνθεση, το αρχιτεκτονικό στάδιο όταν γίνεται το χτίσιμο και το υφαντουργικό στάδιο όταν εξυφαίνεται η πλοκή.
Για τους μεγάλους συγγραφείς, τα ολοκληρωμένα έργα έχουν μικρότερη βαρύτητα από τα αποσπάσματα εκείνα πάνω στα οποία αγωνίζονται όλη τους τη ζωή.
Οι ιδέες είναι για τα αντικείμενα ό,τι οι αστερισμοί για τα άστρα.
Κάθε αίσθημα αηδίας είναι κατά βάση αηδία να αγγίξεις.
«Αγαπώ μια γυναίκα» στην ιπποτική εποχή σημαίνει νικώ τους ανταγωνιστές μου
