Alvin Eugene Toffler (4 Οκτωβρίου 1928 – 27 Ιουνίου 2016) ήταν Αμερικανός συγγραφέας, μελλοντολόγος και επιχειρηματίας, γνωστός για τα έργα του που πραγματεύονται τις σύγχρονες τεχνολογίες, συμπεριλαμβανομένης της ψηφιακής επανάστασης και της επανάστασης της επικοινωνίας, με έμφαση στις επιπτώσεις τους στους πολιτισμούς παγκοσμίως. Θεωρείται ως ένας από τους σημαντικότερους μελλοντολόγους του κόσμου. Ο Toffler ήταν συνεργάτης συντάκτης του περιοδικού Fortune. Στα πρώτα του έργα επικεντρώθηκε στην τεχνολογία και τον αντίκτυπό της, τον οποία ονόμασε «υπερφόρτωση πληροφοριών». Το 1970, το πρώτο μεγάλο βιβλίο του για το μέλλον, Future Shock, έγινε παγκόσμιο μπεστ σέλερ και έχει πουλήσει πάνω από 6 εκατομμύρια αντίτυπα.
Η αλλαγή είναι η διαδικασία με την οποία το μέλλον εισβάλλει στις ζωές μας.
Η αλλαγή δεν είναι απλά απαραίτητη στη ζωή. Είναι η ζωή.
Η γνώση είναι η πιο δημοκρατική πηγή δύναμης.
Δεν χρειάζεται να είστε ειδικοί για να ξέρετε τι θέλετε.
Πρέπει να σκέφτεστε μεγάλα πράγματα όσο κάνετε μικρά πράγματα, έτσι ώστε τα μικρά πράγματα να πηγαίνουν προς τη σωστή κατεύθυνση.
Το Σοκ του Μέλλοντος είναι το συντριπτικό άγχος και ο αποπροσανατολισμός που προκαλούνται σε άτομα που υποβάλλονται σε πολύ μεγάλες αλλαγές, μέσα σε πολύ λίγο χρόνο.
Η πατρότητα και η μητρότητα είναι το τελευταίο πεδίο στο οποίο απασχολούνται ερασιτέχνες.
Ο άνθρωπος έχει περιορισμένη αντοχή στην αλλαγή. Και όταν η αντοχή αυτή ξεπεραστεί, τότε αντιμετωπίζει το σοκ του μέλλοντος.
Το να σκεφτόμαστε ότι η Νέα Οικονομία έχει ξοφλήσει είναι σαν κάποιος στο Λονδίνο του 1830 να έλεγε ότι η βιομηχανική επανάσταση τελείωσε, επειδή κάποιος υφαντουργός στο Μάντσεστερ χρεοκόπησε.
Τα κέρδη, όπως τα λουκάνικα, εκτιμώνται περισσότερο απ’ αυτούς που δεν ξέρουν καλά τι έχουν μέσα.
Οι περισσότεροι μάνατζερ έχουν εκπαιδευτεί για να γίνουν αυτό που απεχθάνονται περισσότερο: γραφειοκράτες.
Ποτέ άλλοτε στην ιστορία η απόσταση δεν είχε μικρότερη σημασία.
Η αλλαγή δεν είναι γραμμική και μπορεί να πηγαίνει πίσω, μπροστά ή πλαγίως.
Η κοινωνία του δεύτερου κύματος είναι βιομηχανική και βασίζεται στη μαζική παραγωγή, τη μαζική διανομή, τη μαζική κατανάλωση, τη μαζική εκπαίδευση, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τη μαζική αναψυχή, τη μαζική ψυχαγωγία και τα όπλα μαζικής καταστροφής. Συνδυάζετε αυτά τα πράγματα με την τυποποίηση, τον συγκεντρωτισμό, τη συγκέντρωση και τον συγχρονισμό και καταλήγετε σε ένα στυλ οργάνωσης που ονομάζουμε γραφειοκρατία.
Η κοινωνία χρειάζεται ανθρώπους που φροντίζουν τους ηλικιωμένους και ξέρουν πώς να είναι συμπονετικοί και ειλικρινείς. Η κοινωνία χρειάζεται ανθρώπους που εργάζονται στα νοσοκομεία. Η κοινωνία χρειάζεται κάθε είδους δεξιότητες που δεν είναι μόνο γνωστικές· Είναι συναισθηματικές, έχουν να κάνουν με τη στοργή. Δεν μπορείτε να διευθύνετε την κοινωνία μόνο με δεδομένα και υπολογιστές.
