Δεκαεπτά αποφθέγματα του Τζορτζ Σαβίλ, πρώτου Μαρκησίου του Χάλιφαξ

Ο Τζωρτζ Σαβίλ, πρώτος Μαρκήσιος του Χάλιφαξ (1633-1695) υπήρξε από τις κυρίαρχες πολιτικές προσωπικότητες της Αγγλίας στο δεύτερο μισό του 17ου αιώνα. Το ανώτατο αξίωμα στο οποίο έφτασε ήταν Λόρδος Σφραγιδοφύλακας.
Στον καιρό του έχαιρε μεγάλης εκτίμησης για τη ρητορική του ικανότητα, την ευφυΐα, τη μόρφωσή του και το χιούμορ του. Εξέδωσε μερικά βιβλία με έξυπνες σκέψεις και αφορισμούς.
Λόρδος δεν ήταν λόγω καταγωγής, έγινε προς το τέλος της καριέρας του.

Αγωγή είναι αυτό που μένει όταν έχουμε ξεχάσει πια αυτά που μας έχουν διδάξει.

Ο θυμός δεν υπάρχει ποτέ χωρίς κάποιο λόγο, αλλά σπάνια με κάποιον καλό.

Ένας άνθρωπος μπορεί να κολλήσει τόσο πολύ σε μια σκέψη που στο τέλος μπορεί να τον κρατήσει αιχμάλωτο.

Ο συνετός άνθρωπος θα κρατήσει τις υποψίες του φιμωμένες, αλλά θα τις κρατήσει ξύπνιες.

Τίποτα δεν κάνει έναν άνθρωπο περισσότερο συνετό από το να έχει έναν εχθρό στο οπτικό του πεδίο.

Αυτός που δεν αφήνει τίποτε στη τύχη, θα κάνει λίγα πράγματα άσχημα, αλλά θα κάνει λιγότερα πράγματα.

Αν οι νόμοι είχαν φωνή να μιλήσουν, θα έκαναν φρικτά παράπονα για τους δικηγόρους.

Τίποτα δεν μας φαίνεται πιο αποκρουστικό από τη λογική όταν δεν είναι με το μέρος μας.

Η μνήμη μερικών ανθρώπων είναι σαν ένα κουτί όπου βάζουν ανακατεμένα κοσμήματα με παλιά παπούτσια.

Είναι λογικό να υποθέσουμε ότι αυτοί που πιστεύουν ότι όλα γίνονται για τα λεφτά, θα έκαναν τα πάντα για τα λεφτά.

Γενικά, οι νόμοι δεν είναι κατανοητοί από τρεις κατηγορίες ανθρώπων: από αυτούς που τους κάνουν, από αυτούς που τους επιβάλλουν και από αυτούς που υφίστανται τις συνέπειες όταν δεν τους τηρούν.

Η σοφία δεν είναι παρά μια συγκριτική ιδιότητα. Δεν επιδέχεται έναν συγκεκριμένο ορισμό.

Αν οι άνθρωποι κάθονταν να σκεφτούν πόσο πολλά πράγματα υπάρχουν που δεν μπορεί να αγοράσει το χρήμα, δεν θα το είχαν σε τόσο μεγάλη εκτίμηση.

Η μεγάλη ντροπή είναι πιο συχνά το αποτέλεσμα υπερηφάνειας παρά μετριοφροσύνης.

Η αναζήτηση μέσα σε ένα όνειρο είναι ένα άλλο όνειρο.

Η μνήμη έχει νύχια με τα οποία γαντζώνεται. Δεν έχει όμως φτερούγες, όπως η Δημιουργικότητα, για να μπορέσει να πετάξει.

Το ένα τρίτο ενός στρατού πρέπει να καταστραφεί προτού πάρουμε από αυτόν ένα καλό κομμάτι.