Ο Λούντβιχ Βιτγκενστάιν ήταν φιλόσοφος με ενδιαφέροντα πάνω στην γλώσσα. Υποστήριζε ότι η γλώσσα δεν είναι απλά ένα εργαλείο που μας επιτρέπει να επικοινωνούμε, αντίθετα ενεργά διαμορφώνει τον τρόπο με τον οποίο κατανοούμε τον κόσμο.
Όταν έλεγε “τα όρια του λεξιλογίου μου είναι τα όρια του κόσμου μου” υπαινισσόταν πως η δομή και το λεξιλόγιο που χρησιμοποιούμε, καθορίζουν αυτά που μπορούμε να εκφράσουμε και, συνεπώς, αυτά που μπορούμε να αντιληφθούμε και να κατανοήσουμε. Με άλλα λόγια, αν μια ιδέα δεν μπορεί να διατυπωθεί εντός των ορίων μιας συγκεκριμένης γλώσσας, είναι δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να γίνει αντιληπτή και να συζητηθεί μεταξύ ανθρώπων που χρησιμοποιούν αυτή την γλώσσα.
Για παράδειγμα, σκεφτείτε πώς διαφορετικές γλώσσες περιλαμβάνουν λέξεις ή φράσεις για ιδέες που ίσως να μην υπάρχουν σε άλλες γλώσσες. Αν σε κάποια γλώσσα λείπει ένας συγκεκριμένος όρος, θα είναι εξαιρετικά δύσκολο για όσους ομιλούν αυτή την γλώσσα να αντιληφθούν πλήρως την ιδέα που εκφράζει αυτός ο όρος ή να την πραγματευθούν.
Επιπλέον, η γλώσσα, όχι μόνο αντικατοπτρίζει, αλλά και διαμορφώνει τα μοτίβα της σκέψης μας και τις γνωστικές διαδικασίες μας. Διαφορετικές γλώσσες οργανώνουν την πραγματικότητα με διαφορετικούς τρόπους, οδηγώντας όσους τις χρησιμοποιούν στο να αντιλαμβάνονται τον κόσμο διαφορετικά.
Η ρήση του Βιτγκενστάιν υπογραμμίζει την σε βάθος επίδραση της γλώσσας στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε, γνωρίζουμε και κατανοούμε τον κόσμο που μας περιβάλλει.
το βρήκα σε ομάδα στο φατσοβιβλίο φιλοσοφικού περιεχομένου στα αγγλικά. δυστυχώς, δεν συγκράτησα το όνομα της ομάδας. η μετάφραση είναι δική μου – Ο Τοποτηρητής
