José Saramago, 1922-2010
Άθεος και κομμουνιστής, αμφισβήτησε τις αξίες της μετα-δικτατορικής ζωής στην Πορτογαλία με έργα όπως τα «Baltasar & Blimunda», «Η Χρονιά Που Πέθανε Ο Ρικάρντο Ρέις» και «Όλα Τα Ονόματα», «Το κατά Ιησού Ευαγγέλιο» (που προκάλεσε σφοδρές αντιδράσεις). Έγινε ευρύτερα γνωστός με το μυθιστόρημά του «Περί Τυφλότητος» (1995) που έγινε και ταινία.
Άρχισε να γράφει συστηματικά μετά τα 50 του (όταν απολύθηκε από την εφημερίδα όπου δούλευε) και έγινε γνωστός διεθνώς μετά τα 60. Το 1998 τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας.
Τα λόγια που έρχονται από την καρδιά ποτέ δεν βγαίνουν από το στόμα. Σκαλώνουν στο λαιμό και μπορούμε να τα διαβάσουμε μόνο στα μάτια.
Το χάος είναι απλώς μια τάξη που περιμένει να αποκρυπτογραφηθεί.
Σε ζητήματα καρδιάς και αισθημάτων, το υπερβολικά πολύ είναι πάντα καλύτερο από το υπερβολικά λίγο.
Όπως θα ‘λεγε και η γάτα μου, όλες οι ώρες είναι κατάλληλες για ύπνο.
Ο Θεός είναι η σιωπή του σύμπαντος και ο άνθρωπος είναι η κραυγή που δίνει νόημα σε αυτή τη σιωπή.
Είμαστε περισσότερο τα ελαττώματά μας παρά τα προσόντα μας.
Μια λέξη ποτέ δεν έρχεται μόνη της. Ακόμα και η λέξη «μοναξιά» χρειάζεται κάποιον που να υποφέρει από αυτήν.
Ο άνθρωπος είναι ένα πλάσμα που είναι συνεχώς «υπό κατασκευήν», αλλά επίσης, κατά ένα παράλληλο τρόπο, πάντα σε μια κατάσταση αέναης καταστροφής.
Μέσα μας υπάρχει κάτι που δεν έχει όνομα· αυτό το κάτι είναι αυτό που είμαστε.
To διάβασμα είναι ένας άλλος τρόπος να είσαι κάπου.
Αν είμαι ειλικρινής σήμερα, τι πειράζει αν το μετανιώσω αύριο;
