“73 Χιονονιφάδες σε έναν παγωμένο Οκτώβρη”
Τρέχει παγωμένη η βροχή
στα σοκάκια,
κυλλάει σαν κρύσταλλο,
ρέει και κλέβει ό,τι
πάει να ανθήσει,
αρπάζει την σπίθα για ζωή.
Θεριό παγωμένο η βροχή,
θεριό που παλεύει με έναν ίσκιο…
Ένα Σάββατο βροχερό
έβαλε γκρίζο στον ήλιο,
και εσύ εκεί,
απαθής,
με τα χέρια πρησμένα,
σκοτεινισμένος σαν τον καιρό,
στροβιλίζεσαι στο απέραντο
και καταλήγεις στο τίποτα.
Στέκεσαι ακούνητος,
κρεμασμένος από μια πεθαμένη ελπίδα,
χωρίς αίμα,
μαύρα πουλιά ραμφίζουν τα μάτια
και τρώνε το λευκό…
Μια προξενήτρα θλίψη
αλλάζει τις βέρες σου
με την νύχτα.
Καινούργια ρούχα
και παπούτσια
για να τα βλέπουν οι θνητοί.
Ένα κρύο Σάββατο,
εσύ
και μια ασπρόμαυρη πόζα
σε ένα κάδρο γεμάτο
με μια άδεια ζωή…
Δημήτρης Παπαγεωργίου
“Απόσταγμα” Πρέβεζα 2024
